Er heeft een grote omwenteling plaatsgevonden in onze wereld, die begon ten tijde van de Reformatie en zijn hoogtepunt bereikte in onze eigen tijd. Het lijkt alsof er een continue onrust in elke richting van het leven is; er lijkt een grote opschudding te zijn; en ondanks alle vooruitgang die er gedurende de laatste jaren is gemaakt lijkt de beschaving niet te zijn geslaagd. De moeilijkheid is de aanpassing geweest van het nieuwe idee van democratie aan de fundering van de aristocratie waarop zij is gebaseerd. Het resultaat van deze moeilijkheid wordt nu meer dan ooit gevoeld; er lijkt meer dan het begrip hoe het leven zo goed mogelijk te leiden verwarring en chaos te heersen. De reden hiervoor is dat de aard van aristocratie en democratie nog niet algemeen begrepen wordt vanuit het gezichtspunt van de mysticus en zo lang deze tekortkoming aan begrip bestaat zullen duizend democratiën en aristocratiën uiteindelijk altijd falen.
Wanneer we de natuur bestuderen ontdekken we dat er voor ons een levensmodel, een design bestaat om te volgen: de onderlinge afhankelijkheid van de sterren en de planeten en hoe zij door elkaar magnetisme in de hemel standhouden, hoe het licht van de zon functioneert in de maan en hoe het licht van de zon wordt gereflecteerd door al de verscheidene planeten, en tegelijkertijd hoe de planeten verschillen in hun licht en aard en hoe elke planeet in het universum het schema van de natuur volbrengt. Noem het aristocratie of noem het democratie, er bestaat een levensmodel dat de natuur voor onze ogen heeft geproduceerd.
Voor sommige mensen klinkt het woord aristocratie, wanneer het niet goed wordt begrepen, vaak heel onaangenaam in de oren, maar de echte aristocratie is niet noodzakelijkerwijs het beeld van haar misbruik, haar degeneratie. En wat is democratie? Democratie is de voltooiing van aristocratie; met andere woorden: democratie betekent volledige aristocratie. Maar wanneer democratie wrodt gezocht zonder aristocratie volledig te begrijpen dan kan de democratie ook niet volledig worden begrepen, want dan is die niet compleet. De mens wordt onwetend van het koninkrijk dat zich in hemzelf bevindt op deze wereld geboren, en de ware aristocratie is de verwerving van dat koninkrijk. Het koninkrijk in een andere persoon te erkennen is aristocratie, en de mogelijkheid om dat koninkrijk in onszelf te zien en om te proberen dat ideaal van het leven te volbrengen is ware democratie.Aristocratie betekent dat er een persoon koning is, democratie betekent dat iedereen koning is; maar wanneer iemand niet een koning kent, kent hij niet alle koningen. Wat ik hiermee bedoel is dat we ons zouden moeten realiseren dat het object van het leven niet ligt in het in opstand komen tegen iemand die verder ontwikkeld is dan wijzelf en hem door onze opstand tot ons niveau te verlagen – dat is geen democratie. Ware democratie betekent het erkennen van de mogelijkheid om zich verder te ontwikkelen net als anderen hebben gedaan, die mogelijkheid te vertrouwen en proberen zich te ontwikkelen tot hetzelfde niveau als dat van de anderen.
Het hedendaagse vraagstuk zou bestudeerd moeten worden door alle secties en klassen van de mensheid. Het lijkt alsof velen doordat zij geabsorbeerd worden in een comfortabeler leven, hun aandeel in alle verschillende aspecten van het leven, zowel thuis als buitenshuis, hebben verwaarloosd. Er zijn bepaalde klassen die zich niet bewust zijn geweest van de taken die het leven vereist, thuis en buitenshuis; en nu is de tijd gekomen dat zij moeilijkheden tegenkomen omdat zij zich afhankelijker voelen van juist die dingen die zij in hun leven hebben verwaarloosd. Zij hebben altijd een weerzin getoond om bepaalde dingen te doen die onder hun idee van waardigheid leken en nu wordt de mensheid op de kop gezet; wat er is gebeurd is dat een klasse is ondergegaan in een andere klasse en dat die andere klasse de plaats ervan heeft ingenomen. Op deze manier heeft zich in plaats van comfort chaos gemanifesteerd.
Een van de oplossingen hiervoor is sommige van de ideëen uit de klassieke oudheid imiteren, want als dit niet gebeurt zal het leven, ofschoon het misschien op de een of andere manier gesetteld raakt, een hotelleven worden en zal er geen vreugde, geluk en plezier meer zijn dat je in het gezinsleven vindt. De moeilijkheden van het moderne leven zal over niet al te lang een situatie met zich meebrengen waarin in elk district een of ander hotelarrangement is en op die manier zal elke persoonlijke vooruitgang, cultuur en vreugde wordt belemmerd. De individuele keuze van de mens zal opgeofferd worden aan het mechanisme van leven.
De methode die ik heb voorgesteld als de methode die gevolgd zou kunnen worden is de methode die in de klassieke oudheid door de Hindoe´s werd gebruikt en zelfs nu bestaat er nog een gedeelte van. Onder de verschillende gemeenschappen van Brahmins kan een Brahman dan wel een hoge positie hebben en erg rijk zijn, maar hij weet wel hoe hij zelf moet koken. De vrouwen in de huishouding, zelfs in het huis van de minister-president, zorgen zelf voor de keuken. Er is niets in het huis wat ze niet graag doen. In de klassieke oudheid werden ze opgeleid om te naaien, te breien, te weven, te koken, het huis netjes te houden, het te versieren, het schoon te maken, het te schilderen, al deze dingen werden door iedereen gedaan. Niemand bezat toen een huis zonder alles over het onderhouden ervan te weten, tamelijk onafhankelijk van de huishouder. Perfectie van het leven betekent perfectie van het zelf, niet alleen in spiritueeel opzicht maar in alle verscheidene aspecten van het leven. Degene die niet in staat is voor alle behoeften van het leven te zorgen is zeker onwetend van de ware vrijheid van het leven.
Hoe meer we het hedendaagse vraagstuk bestuderen, hoe meer we ons zullen realiseren dat het de stricte verdeling van het werk van vandaag de dag is dat mensen hulpeloos heeft gemaakt. Wat nu het belangrijkste is is om een spirit om voor zichzelf in alle behoeften te kunnen voorzien en om voor zichzelf alles te regelen wat nodig is in het leven van alledag te introduceren in de opvoeding. Het mechanische leven van onze tijd mag dan vooruitgang laten zien, toch is het geen volledige vooruitgang. Stel je een persoon voor die van ´s morgensvroeg tot ´s avonds laat in de fabriek werkt en alleen maar naalden maakt! Misschien doet hij dit twintig jaar en wat weet hij van het leven? Alleen maar hoe je een naald maakt. Misschien gaat de winst naar de eigenaar van de fabriek; maar welke winst gaat naar deze man die zijn hele leven lang naalden heeft gemaakt?
Het ideaal van het leven en de voortgang ervan is om zelf-voorzienend te worden, en de sleutel tot het geheim van democratie is zelf-voorzienendheid. Spirituele perfectie is de tweede stap en degene die zich eerst zelf-voorzienend heeft gemaakt heeft uiteindelijk recht op spirituele perfectie.
De onrust die men over de gehele wereld vindt, de moeilijkheid tussen de naties, de haat die er onder de mensen bestaat, de roep van ellende die min of meer van alle kanten komt, de commerciële rampen, de politieke problemen maken dat iemand zich afvraagt wat er gedaan zou kunnen worden om een oplossing te vinden voor de algemene roep om menselijkheid. Wat er tegenwoordig plaatsvindt is dat verscheidene instituties de branden die hier en daar branden uit willen doven, maar dat kan nooit het probleem van de wereld oplossen.
Het eerste wat men zich zou moeten herinneren is dat alle activiteiten van het leven met elkaar verbonden zijn, en als niemand zich daarom bekommert komt men erachter dat als men het ene oplost het andere verkeerd gaat. Het is net als een persoon die ziek is en slaap en goed voedsel nodig heeft: als hij slaap krijgt zonder goed voedsel zal die hem geen goed doen noch zal goed voedsel zonder slaap hem helpen. Terwijl men probeert commerciële moeilijkheden glad te strijken sluipen er politieke problemen binnen; terwijl men de sociale vraagstukken overweegt verschijnen er de morele moeilijkheden. Het verlangen om de mensheid te dienen in het werk van het herstel is de plicht en de verantwoordelijkheid van elke welnadenkende ziel wat zijn rang, positie of kwalificaties in dit leven ook mogen zijn; en de eerste vraag die bestudeerd dient te worden is welke remedie er gevonden kan worden voor alle kwalen die zich heden aan de oppervlakte van het leven manifesteren.
Er is een hoofdremedie en dat is het veranderen van de houding van de mensheid; alleen dit kan in alle aspecten van het leven helpen. Deze houding kan worden veranderd door morele, spirituele en religieuze vooruitgang en het werk dat de Soefi boodschap heeft te vervullen ligt in die specifieke richting; want het is een methode die de mens in staat stelt anders naar het leven te kijken.
Het belangrijkste wat de Soefi Beweging probeert te vermijden is sektevorming, hetgeen de mens in alle tijden in de wereldgeschiedenis heeft verdeeld. De Soefi boodschap is niet tegen welke religie, geloof of vertrouwen dan ook; zij is meer een ondersteuning van alle religies, zij is een verdedigster van religies die door andere religies worden aangevallen. Tegelijkertijd voorziet de Soefi Beweging de mensheid in die religie die in werkelijkheid alle religies is. Er wordt niet van de Soefi Beweging verwacht dat zij de hele mensheid in haar armen neemt, maar toch ligt in de dienst aan de hele mensheid de vervulling van de Soefi boodschap. Daarom staat de Soefi Beweging niet tussen een lid en zijn eigen religieuze geloof, maar als een open deur die leidt naar het hart van dat geloof. Een lid van de Beweging is drager van de goddelijke boodschap voor de volgelingen van welke kerk of sekte waartoe hij behoort dan ook.
Het werk van de Soefi Beweging is niet om al het regenwater in haar eigen regenton op te vangen, maar om een weg vrij te maken voor de stroom van de boodschap zodat die kan stromen en om alle velden van de wereld te voorzien van water. Het werk van de Soefi boodschap is zaaien; het oogsten laten we aan de mensheid over, want de velden behoren niet onze specifieke Beweging toe; alle velden behoren God toe. Wij die op deze boerderij van de wereld tewerk zijn gesteld moeten doen wat we kunnen en de rest aan God overlaten.We bekommeren ons niet om succes; laat degenen die daarnaar streven een andere richting zoeken. Slechts de waarheid is ons succes, want het enig durende succes is de waarheid.
