De wet van ritme is een grote wet die zich achter de natuur verborgen houdt. Overeenkomstig deze wet wordt elke vorm gemaakt en manifesteert zich elke omstandigheid in het zicht. De schepping is derhalve niet slechts een fenomeen van vibraties zonder enige restrictie. Als er geen ritme zou zijn, als de wet van ritme niet zou bestaan dan zouden we geen onderscheiden vormen en begrijpbare omstandigheden hebben. Elke beweging heeft geluid en elk geluid heeft zijn ritme. Om ritme te laten zien hebben we niet het dirigeerstokje van een dirigent nodig en ´een-twee´ te slaan, we hoeven maar met onze hand te zwaaien. Verdeel één en je hebt twee; verdubbel een en je hebt twee. Dit toont aan dat er in één twee is; het levert het bewijs dat dualiteit uit eenheid voortkomt.
Als we vervolgens vanuit een ander gezichtspunt naar kijken dan zullen we zien dat dualiteit in feite niets anders is dan eenheid, met andere woorden dat twee een is; en het meest interesante hierbij is dat zodra we er twee zien elk van die twee onmiddellijk een andere en specifieke positie in ons blikveld inneemt. Dit is helder met man en vrouw, maar ook onze rechter- en onze linkerhand vertonen elk een specifieke macht en een specifieke funktie en de rechter- en de linkervoet hebben ieder een specifieke plek in het leven. De rechtervoet is duidelijk onderscheiden van de linkervoet en ook het zicht in onze beide ogen is niet hetzelfde. Een oog is altijd beter en sterker dan het andere of tenminste anders dan het andere en als er geen verschil zou zijn dan zouden de ogen geen geschikt instrument zijn om mee te kijken. Als er geen verschil zou zijn tussen de macht en de kracht van de linker- en de rechterkant van de mens dan zou hij niet kunnen leven.
Het is dit verschil dat dualiteit veroorzaakt en het is deze dualiteit die het bestaan van dingen handhaaft. Het verfijndere aspect van dit fenomeen kun je in het muzikale ritme zien. Wanneer we zeggen: ´een-twee, een-twee´, dan begrijpen we wat het is dat ons het ene laat benadrukken en wat het is dat de twee tot een echo, tot een reflectie, tot iets wat op het ander reageert, maakt. En veronderstel dat we niet ´een-twee´ zeggen, dat we alleen maar met dezelfde nadruk ´een-een-een-een-een´ zeggen dan zal dat ons niet bevredigen. We zullen dan geen enkel ritme voelen totdat het ene wordt benadrukt en de twee, of wat we er ook maar achteraan zeggen, daarop volgt; dan wordt het perfect. We zien hetzelfde gebeuren bij de handeling van het wandelen, die wordt voltooid door de twee benen: als we op een been lopen dan zullen we ontdekken dat er iets in het ritme mist.
Dit toont aan dat ritme een verborgen wet van de natuur is. De opkomst en de ondergang van de zon, het wassen en het afnemen van de maan, de regelmatige verandering van de getijden van de zee en de seizoenen die komen en gaan laten allemaal ritme zien. Ritme laat de vogels vliegen, ritme laat de schepsels van de aarde lopen. En als we dieper in de wetenschap van ritme delven dan zullen we ontdekken dat ritme er de oorzaak van is dat een bepaald iets op een bepaalde manier is gevormd. Als iets driehoekig, vierkant, rond of vijfhoekig is gevormd of welke geometrische vorm het dan ook is gegeven, dan is de reden achter de vorm het ritme van de macht die het heeft gevormd; dat ritme is de oorzaak van de formatie ervan.
Harmonieuze vormen zijn de manifestaties van een juist ritme en disharmonieuze vormen zijn de manifestatie van een stoornis in het ritme. Kleuren als blauw, groen, rood en geel verschijnen onderscheiden en verschillend van elkaar juist omdat een specifieke kleur volgens een bepaald ritme vibreert en dit ritme dat de kleuren hun verschijningsvorm schenkt laat ons ze onderscheiden van elkaar.
Er bevindt zich een wet van ritme achter goed en slecht weer en de invloed
van goed of slecht weer die inspeelt op levende wezens, schept een daarmee gelijkstaand resultaat in hun leven. Goed weer brengt levende wezens een wenselijk ritme en slecht weer veroorzaakt een ongewenst resultaat in hun gezondheid. Het zou daarom niet overdreven zijn om met de Yogi´s uit de oudheid te zeggen dat geboorte en dood, net als de beperkte tijd die de geboorte van de dood scheidt, de vervulling zijn van een bepaald voorgeschreven ritme. Als we een beetje verder gaan in het onderzoeken van dit idee dan zullen we zien, net als de Yogi´s in de oudheid hebben gezien, dat je door dit ritme te beheersen je leven kunt verlengen en dat je door dit ritme te negeren het ook kunt verkorten.
Hoe komt het dat muziek die ritme benadrukt iedereen wil laten dansen? Zelfs de paarden beginnen te bewegen op het ritme van de band die voor de cavalrie aan het spelen is. Zelfs de meest neerslachtige en ontmoedigde soldaten voelen zich aangemoedigd wanneer ze het empathische ritme van een mars horen die door de militaire band wordt gespeeld. Een baby wordt getroost wanneer de moeder klopjes op zijn rug geeft, de moeder geeft zonder het te weten instinctief een ritme aan zijn lichaam. Door met onze hand te wuiven geven we een vriend die vertrekt een ritme tegen de spijt of de wanhoop waarmee hij vertrekt, om hem op alle bestaansniveaus ritmisch te houden.
Wat ons in iemand aantrekt of afstoot is heel vaak zijn ritme. De een is ritmisch en zijn invloed is troostend, de ander is uit ritme en brengt iedereen in de war. Hebben we niet allemaal ooit een dienstmaagd horen verzuchten: "Elke keer wanneer ik de kok zie raak ik in de war?"
Hoe komt het toch dat ritme zo´n invloed op ons heeft? Omdat we zelf ritme zijn. Het kloppen van ons hart, onze hartslag die in de pols of in ons hoofd bonkt, onze circulatie, de werking van het gehele mechanisme van ons lichaam is ritmisch. En wanneer die ritme wordt geblokkeerd dan komen er stoornissen en ziekten; alle ongemak, wanhoop en teleurstelling volgen op het verbreken van het ritme.
Wanneer we op symbolische wijze naar deze kwestie kijken dan ontdekken we dat ons gewin en ons verlies, ons succes en ons falen veel van doen hebben met het ritme waarmee we ons doel in het leven najagen. Het zal altijd bewaarheid worden dat wanneer iemand geen acht slaat op ritme, of hij het nu goed of fout, of juist of verkeerd doet, een verkeerd ritme hem altijd zal laten falen; want ritme is niet alleen een wet waaraan de natuur onderhevig is, maar ritme is ook iets wat de dingen handhaaft zoals ze zijn en dingen en wezens de macht verschaft om door te gaan met leven en door te gaan met voorwaarts te gaan.
Om ritme te kennen dien je het gevoel voor ritme te ontwikkelen. Hoe bereidwillig merk je dat niet op wanneer je een beetje pijn hebt! Dit toont aan dat iemand intuïtief het effect van ritme kent. Soms veroorzaakt bijvoorbeeld verstopping ziekte; maar wat is verstopping en wat kan het uitrichten? Het is iets wat het ritme stopt. Het ritme waarmee het bloed aan het circuleren was wordt door verstopping gestopt; dat is de reden waarom de ziekte op kwam zetten. Door regelmatig te zijn handhaaf je in alles wat je doet ritme en een onregelmatig iemand zal zich altijd verloren voelen, omdat hij bij gebrek aan ritme niets kan voltooien.
Ritme is een groots mysterie en een gevoel dat je meer dan wat ook in het leven zou moeten ontwikkelen. Als je echter zou moeten uitleggen wat het juiste ritme van werk en rust is dan zou de gehele westerse manier van leven in twijfel getrokken worden, want als we er vanuit het gezichtspunt van ritme en balans naar kijken dan is er veel te veel activiteit in het leven van het westen. Het zou wie dan ook abnormaal maken. De slechte effecten ervan worden continu gevoeld maar aangezien de mensen zo in beslag zijn genomen door het leven zijn ze nog niet in staat zich te realiseren in welke mate ze lijden door deze slechte effecten. Er zal echter over niet al te lang een moment komen waarop bedachtzame mensen zich beginnen te realiseren dat dit probleem te lang is genegeerd. En wat heeft het veroorzaakt? Dit leven van competitie; alle ellende wordt door competitie veroorzaakt. Mensen doen dingen niet uit plezier of om God te plezieren, maar om met elkaar te wedijveren.
Je kunt de wet van ritme beschouwen als regerend over vier handelingen: het juiste of verkeerde ritme in voelen, het juiste of verkeerde ritme in denken, het juiste of verkeerde ritme in spreken en het juiste en verkeerde ritme in handelen. Niet alleen haat maar zelfs liefde die niet door ritme wordt gehandhaafd zal falen; niet alleen een slechte gedachte maar zelfs een goede gedachte zal zonder respect voor ritme desastreus blijken te zijn. Niet alleen valse spraak maar zelfs ware spraak die geen ritme heeft zal fataal blijken te zijn; niet alleen een verkeerde handeling maar zelfs een juiste handeling die verstoken is van ritme zal misplaatst blijken te zijn.
Zelfs bij een verkeerd iemand zal het soms wanneer we goed doen verkeerd uitpakken wanneer we bijvoorbeeld tegen iemand die woedend is en die net ruzie heeft zitten maken: ´Je hebt het verkeerd gedaan´. Door dit te zeggen hebben we hem geen goede gedachte gegeven, maar hebben we slechts olie aan het vuur toegevoegd zodat hij ook met ons ruzie zal gaan zoeken. Je ziet vaak dat wanneer twee mensen aan het ruzieën zijn en een derde hen met de beste intenties tegemoettreedt dan ze zich dan beiden op hem richten en dat zal ertoe leiden dat er drie mensen tegelijkertijd ruzie maken.
Elk bestaansniveau van het menselijke wezen is afhankelijk van alle andere bestaansniveau´s. Als bijvoorbeeld het lichaam zijn ritme heeft verloren dan gaat er iets fout met de mind; als de mind zijn ritme heeft verloren dan gaat het lichaam de verkeerde kant op; als het hart zijn ritme heeft verloren dan raakt de mind in de war; als het ritme van de ziel is verloren dan gaat alles verkeerd. Het is een boude uitspraak om te zeggen dat de deugd van een zondaar zonde is en de zonde van de deugdzame deugd, maar dat zou toch geen overdrijving zijn.
Het ritme van de ziel wordt beïnvloed door de mind en door handeling. De ziel heeft geen eigen ritme. Daar de ziel op een hoger plan zuiver is van alle dingen die onderscheiden en verdeeld kunnen worden, zou je je af kunnen vragen, hoe het dan kan gebeuren dat het ritme van de ziel verloren raakt. Als we echter onze vriend in grote rouw zien dan zullen ook wij rouw voelen. Dat komt niet omdat we zelf rouwen, we voelen dat alleen maar omdat onze vriend rouwt en dit op ons een weerspiegeling heeft. De ziel is niet onderhevig aan een goed of verkeerd ritme, maar er kan wel een goed of een verkeerd ritme op de ziel weerspiegeld worden. Wanneer bijvoorbeeld iemand van iets zegt dat het lelijk is dan bevindt zich datgene wat lelijk is zich buiten hem. Waarom voelt hij dan ongemak of lelijkheid? Omdat dat op hem weerspiegelt. Gedurende de tijd dat hij naar het lelijke ding aan het kijken is bevindt zich dat lelijke ding in zijn ogen en in zijn mind, net zoals onze beeltenis wanneer wij voor een spiegel staan niet op de spiegel wordt ingekerfd maar er slechts in wordt weerspiegeld; en die beeltenis zal daar blijven zolang wij er voor blijven staan. De ziel kan dus ellende of verkniptheid of een juist of verkeerd ritme ervaren, maar wanneer deze worden verwijderd dan is de ziel er weer vrij van. Teneinde een perfecte conditie in het leven te handhaven dien je ritme meester te zijn.
