Iedere beweging heeft grotere significantie dan je je kunt voorstellen. De mensen uit de oudheid die dit feit erkenden kenden de psychologie van beweging en het is jammer dat de wetenschap van beweging en het psychologische effect ervan vandaag de dag zo weinig bekend lijkt te zijn. Beweging is leven; de afwezigheid ervan is net als de dood. Beweging is het bewijs van leven in welke vorm dan ook; alles wat het teken van de dood in welke vorm dan ook laat zien is de afwezigheid van beweging.
Men kan vanuit verschillende gezichtspunten bewegingen in ogenschouw nemen en er zijn verscheidene soorten beweging. Er is een natuurlijke spontane beweging die te zien zijn als je naar de bewegingen van een onschuldig kind kijkt dat ze nog nergens vandaan heeft geleerd, dat niet wordt beïnvloed doordat het iemand anders die bewegingen heeft zien verrichten, maar de bewegingen enkel op natuurlijke wijze verricht en zijn gevoelens tot expressie brengt die woorden niet tot expressie kunnen brengen. Wanneer gevoelens van verbazing, angst, vreugde, plezier, affectie of van waardering op natuurlijke wijze tot expressie worden gebracht dan onthullen ze veel meer dan woorden ooit kunnen zeggen.
Dan zijn er de bewegingen die beschouwd kunnen worden als de taal van mensen die tot een bepaalde gemeenschap, een bepaalde familie, een bepaald land of een bepaald ras behoren. Alleen de leden van die specifieke gemeenschap kennen die taal; anderen kennen die helemaal niet. Deze bewegingen die expressies van de taal zijn geworden worden niet begrepen door mensen die uit een ander land komen en zijn echter niet de natuurlijke en spontane bewegingen hierboven vermeld die voor iedereen als een taal zijn. De oosterse manier bijvoorbeeld om iemand te wenken gebeurt met alle vingers; het suggereert ´Ik roep je vanuit heel mijn hart´, en wanneer iemand een ander met slechts één vinger roept dan wordt dat niet netjes geacht. In Italië en in andere landen rondom de Middellandse Zee bestaat er dezelfde manier om iemand te wenken. In al de landen van het Oosten kunnen de bewegingen van elkaar verschillen en er kunnen ook wat bewegingen zijn die hetzelfde zijn als die van de Zuid-Europeanen. Er bestaan psychologische redenen voor waarom deze bewegingen aan elkaar gelijk zouden moeten zijn.
Er zijn ook individuele bewegingen, de bewegingen die een individu verricht die daardoor zijn specifieke gezondheidstoestand en zijn specifieke mentale conditie laat zien. Want je kunt de conditie van iemand aflezen aan de bewegingen die hij maakt. En als je inzicht in beweging hebt dan kun je van de bewegingen van iemand aflezen of zijn ogen en oren in orde zijn of dat er iets met het een of ander deel van zijn lichaam aan de hand is; zijn bewegingen zullen dat overbrengen. Bewegingen laten ook de karakteristieke kenmerken van iemand, zijn houding, zijn gezichtspunt en zijn kijk op het leven zien. De verfijndheid of de grofheid van iemands karakter kan in zijn bewegingen bespeurd worden en zijn diepe karakteristieke kenmerken zoals trots en bescheidenheid kunnen ook uit iemands natuurlijke bewegingen worden ontdekt. Is het juist om bewegingen te verrichten? Alles is juist, beweging of geen beweging, omdat alles zijn nut heeft, alles heeft zijn betekenis. Wat juist is is het juiste gebruik van alle dingen en wat verkeerd is is het verkeerde gebruik van alles.
Er ligt ook ongetwijfeld een betekenis besloten in het beheersen van de bewegingen. Als iemand is toegestaan om door te gaan met zijn bewegingen dan weten we niet waar die zullen eindigen, maar tegelijkertijd kun je in steen veranderen door je bewegingen restricties op te leggen; en er zijn zo veel mensen met mooie gevoelens en verfijnde gedachten die in steen veranderen omdat ze hun bewegingen te veel beheersen. Elke dag verstijven ze een klein beetje meer en dat werkt in tegen hun oorspronkelijke karakter. Het kan zo zijn dat ze van nature niet stijf zijn en dat ze verfijnde gedachten en diepe gevoelens bezitten, maar ze raken verstijfd omdat hen geleerd is hun bewegingen te veel te beheersen, zelfs in die mate te beheersen dat ze in steen veranderen. Je ziet dit heel vaak gebeuren.
Door een beweging te onderdrukken kan iemand een gedachte of een gevoel in zich hebben begraven, maar als het een ongewenste gedachte of een ongewenst gevoel is dan is het veel beter om het door deze bewegingen naar buiten te gooien in plaats van het in jezelf vast te houden. Het is beter dat het met wortel en al wordt uitgetrokken dan dat het in het hart wordt begraven. Er bestaat zonder twijfel een andere manier om er naar te kijken en dat is vanuit het gezichtspunt van zelf-beheersing; dit behoort echter tot ascetisme wat een totaal ander onderwerp is.
Vervolgens zijn er de verfijndere bewegingen die tot de kunst behoren. Deze kunst, de kunst van het bewegen, kan in drie verschillende klassen worden verdeeld. Tot de eerste klasse behoren de gratie en verfijndheid van bewegingen die met kunde en subtiliteit worden uitgevoerd, de harmonie die zij tot expressie brengen en de muziek die ze van zichzelf hebben. De volgende klasse is de bewegingen die de betekenis van hetgeen je zegt vollediger overbrengen. Wanneer de kunst van het spreken en van het zingen wordt afgescheiden van de kunst van het bewegen dan neemt dit zeker een grote schoonheid en charme weg, want spreken, reciteren en zingen gaan samen met bewegen. En de derde klasse van bewegingen is het gevoel dat zich in muziek bevindt te illustreren, om in de vorm van beweging muziek tot expressie te brengen en te interpreteren.
Het meest essentiële aspect van beweging is echter dat beweging niet alleen de betekenis oproept waarvoor die is bedoeld, maar dat een beweging ook volgens haar aard en karakter een impressie kan maken op degene die de beweging ziet of op degene die de beweging verricht, een effect dat automatisch werkzaam kan zijn in het formeren van een bestemming in hun leven. In oude tijden had elke beweging die de priester tijdens de dient of de ceremonie verrichtte een significantie, een psychologische significantie en daarmee overeenstemmend maakte elke beweging een impressie op degenen die de diensten bijwoonden. Bij de ceremoniën en de rituelen van de volkeren uit de oudheid had elke beweging een psychologische significantie. We hechten dus niet alleen een betekenis aan een beweging, maar een beweging heeft ook heel vaak een betekenis van zichzelf en die betekenis heeft effect; iemand kan zichzelf of anderen zelfs schade toedienen doordat hij niet op de hoogte is van de significantie van de beweging die hij maakt.
Hoe kunnen we weten welke bewegingen goed zijn en welke bewegingen een destructief effect hebben? Alles wat we willen weten kunnen we weten en zullen we weten. Vaak weten we de dingen niet omdat we ons geen moeite getroosten om ze te weten. Het veld van kennis is zo breed en toch zo dichtbij dat het, we eenmaal in een onderwerp zijn geïnteresseerd, niet alleen zo is dat we ernaar toe gaan, maar dat het onderwerp ook naar ons toe komt. Om de significantie van bewegingen, hun karakter, hun aard en hun mysterie te leren kennen hoeven we alleen maar waar te nemen en vervolgens zal ons gevoel voor de juiste proporties, ons gevoel voor schoonheid en harmonie ons beginnen te laten zien wat destructie oproept en wat voor ons harmonie, sympathie, liefde, schoonheid of verfijndheid oproept. We hoeven er alleen maar aandacht aan te besteden en dan zal alles vanzelf komen. Om echter te omschrijven welke beweging constructief is en welke destructief zou boekdelen in beslag nemen. Het is wellicht net zo moeilijk en subtiel als bepalen welk woord destructief is en welk constructie en welke verborgen psychologische significantie elk woord heeft naast zijn gebruikelijke betekenis.
Bovendien biedt ons leven zoals het nu is, zo druk en bezig met materiële zaken, ons weinig gelegenheid om in de diepere significantie van het leven te kijken. Dat leven houdt ons de gehele dag door bezig aan de oppervlakte, zodat we onwetend zijn geraakt omtrent datgene wat zich achter de sluier bevindt van het leven zelf dat wij leiden, van de bewegingen om ons heen en van de bewegingen die wij maken. Het is een soort bedwelming en het laat ons aan de oppervlakte drijven, onwetend van de diepten van het leven, want we hebben geen tijd om over deze zaken na te denken. Desalniettemin hebben deze zaken evengod hun betekenis, hun significantie en hun effect, of we dat nu wel of niet weten.
De zegeningen gegeven door de heilige mannen en de goede wensen en gebeden van de meesters waren altijd verbonden aan beweging. De bewegingen schonken de gebeden leven; zij garandeerden dat de zegeningen werden verleend. Als een beweging niet gepaard gaat met een stil denken en een diep gevoel dan is die ongetwijfeld minder dan het denken en het voelen, dan stelt ze bijna niets voor. Wanneer echter een beweging met levenschenkende en oprechte gedachte en met diep gevoel wordt verricht dan zal ze de gedachte en het gevoel duizend maal effectiever maken.
