Kleuren en vormen roepen automatisch een gedachte of een gevoel bij ons op. De kleuren die we dragen en de kleuren die zich om ons heen bevinden hebben effect op ons en brengen een atmosfeer voort. Ik was ooit toevallig op bezoek bij een pas opgerichte club en sommige leden zeiden tegen me: ´Er is voorwaar een of ander slechte spirit in dit huis, want sinds we onze club hier houden is er elke keer dat we een ontmoeting van het comité hadden ruzie geweest!´ Ik richtte hun aandacht op de muren van de kamer waarin zij gewoonlijk hun bijeenkomsten hadden. De muren waren bedekt met rood papier. Ik zei: ´Het ligt aan dit behang; dit behang heeft aantrekkingskracht op de licht ontvlambare kant van je karakter en als er enige neiging in je is om te vechten dan wordt die erdoor aangemoedigd´.
De orden van heilige mannen en heiligen uit de oudheid en de contemplatieve mensen wisten dit en met deze gedachte in hun achterhoofd kozen ze de kleuren van hun kleding en van hun omgeving uit. Dit idee wordt vandaag de dag over het hoofd gezien en mensen nemen elke kleur die in dat seizoen in de mode is, niet wetend wat die in hen en in anderen oproept. En zo is het ook met de vorm van dingen. Als een voorwerp goedgevormd is roept het ritme en harmonie op en als het misvormd is dan roept het het tegenovergestelde op.
In de oudheid bestond er bijgeloven aangaande goede en slechte voortekenen. Een van deze bijgeloven werd gebaseerd op het principe dat elke kleur bij iemand die de een of andere taak gaat verrichten oproept of hij succesvol zal zijn of dat hij zal falen; de impressie die hij van die kleur krijgt blijft in die mate bij hem dat die effect heeft op zijn taak. Er bestond ook een bijgeloof dat als je een misvormd iemand tegenkwam wanneer je naar je werk ging dat je dan pech zou krijgen: niet alleen een misvormd iemand, maar al het misvormde wat je op zo´n moment ziet beïndrukt vanzelf je spirit met misvormdheid. Niet iedereen weet iets af van gelaatstrekken, maar iedereen wordt erdoor beïnvloed; men ontvangt er een impressie door zonder het te weten, want de vorm roept iets op wat men niet kan omschrijven, hoewel men het kan voelen. Het is een taal zonder woorden; het brengt iets over, hoewel het voor iemand niet altijd gemakkelijk is om het zelfs voor zichzelf te interpreteren.
Elk klein pijntje en ongemak blijft vaak via de macht van suggestie voortduren. Zodra je ongemak of een pijtje voelt herhaalt de mind: ´Ik heb een pijntje. Ik voel me ongemakkelijk´, en deze suggestie draagt als olie op een vuur bij aan dat pijntje. Heel vaak wordt iemand al moe voordat hij iets heeft gedaan omdat een eerdere ervaring van vermoeidheid dit bij hem oproept. Er zijn veel gevallen waarin mensen moe zijn vanwege een impressie in hun mind die hen de suggestie geeft dat ze moe zijn. Met zwakte is dat hetzelfde. Wanneer iemand eenmaal wordt beïndrukt met zijn zwakte, zijn labiliteit van het lichaam, dan blijft deze impressie op hem in werken. En als de een of andere goede vriend hem probeert te helpen door te zeggen: ´Je lijkt er vandaag niet goed bij te zitten´, dan versterkt dit het alleen nog maar meer.
Er bestaat nog een andere zeer belangrijke kant aan suggestie en dat is een impressie op je geweten van ´ik heb iets verkeerds gedaan´, ´ik heb iets gedaan wat niet juist is´ of ´ik was niet eerlijk; het was beneden mijn waardigheid´. Deze suggestie wordt ongetwijfeld voortgebracht door de goede kant van iemands wezen, maar heel vaak resulteert die in iets slechts. Want wat er gebeurt is dat er eerst het idee opkomt dat je iets verkeerds hebt gedaan en dat dat gevoel vervolgens in de loop van de tijd raakt afgestompt en je het begint te verdragen en gaat denken dat het juist is. Aangezien echter de impressie van iets verkeerds gedaan te hebben blijft bestaan en invloed op hem blijft uitoefenen dan laat dit hem steeds slechtere dingen doen. Iemand die dus in de gevangenis heeft gezeten zal heel vaak doorgaan met naar de gevangenis te gaan, zal heel vaak door blijven gaan met het verrichten van dezelfde misdaad. De reden hiervoor is dat hij door die misdaad wordt beïndrukt en dat de spirit die daaraan tegengesteld is afgestompt is geraakt. Hij is nu zowel gewend geraakt aan zijn misdaad als aan de straf; met andere woorden, hij is de situatie meester geworden.
Hetzelfde zien we bij kinderen. Als een kind wordt beïndrukt met iets wat het heeft gedaan en wat goed is en we hem bewonderen en zeggen: ´Dat is heel lief´, of als het kind denkt: ´Wat ik heb gedaan is heel goed´, dan blijft dit in het kind doorwerken en zal het zich op die manier elke dag verbeteren.
Omdat de mensen uit de oudheid de macht van suggestie erkenden gaven ze hun kinderen namen met een betekenis die bij hen bepaalde ideëen zouden oproepen. Als iemand dagelijks honderd keer door anderen bij zijn naam wordt genoemd dan wordt er vanzelf honderd keer iets bij hem opgeroepen. Hij kan zich dat op dat moment niet realiseren, maar de diepten van zijn bewustzijn ontvangen de suggestie en hij ontwikkelt die kwaliteit, want dat is de natuur van de ziel.
Dit idee is weinig bekend aan de wereld, maar hoe bekender het raakt hoe meer mensen de waarde ervan zullen begrijpen. Er bestaat niets op de wereld wat iemand een diepere suggestie geeft dan zijn eigen naam, want hij wordt de hele tijd bij die naam genoemd. En je zou degenen die dit idee beginnen te begrijpen dankbaar moeten zijn zodat ze dit onder hun vrienden kunnen verspreiden. Er ligt een automatische suggestie in de naam. We worden overdag zo vaak geroepen en dit brengt het gevoel van die naam voort, niet alleen in ons eigen bewustzijn maar ook in de minds van degenen die ons roepen. Er komt automatisch een gevoel omhoog en dit alles is werkzaam in ons voordeel.
Velen geven zonder erbij na te denken namen of namen zonder betekenis en dit heeft natuurlijk geen enkel effect. En wanneer iemand een naam is gegeven die bijvoorbeeld zoiets als marteling betekent dan zal het leven van die persoon uiteindelijk tot een marteling worden. En ook als ouders die een kind een naam geven niet geïnspireerd zijn dan zal een automatische werkzaamheid van de kosmische krachten bij hen een bepaalde naam oproepen en die naam bouwt dan het lot van het kind op.
Grote mystici hebben de gewoonte gehad om iemand een betere naam te geven om betere resultaten voort te brengen. Soms verandert een naam die op een moment van diep gevoel door een heilige man of een mysticus wordt gegeven, een naam die uit zijn hart komt, de gehele bestemming van iemand vanaf de dag dat die naam werd gegeven. De arme wordt rijk, de dwaas wordt wijs, de onbetekenende wordt groots of beroemd. Het is niet alleen een idee, maar ook een veelvoorkomende ervaring. Er zijn veel van zulke voorvallen geweest waarbij mensen een naam als een zegening van een spiritueel iemand hebben ontvangen en dat hun hele leven is veranderd. Wij weten zo weinig over de macht van de naam, maar hoe meer je deze kwestie bestudeert, hoe meer je zult beseffen dat iemands naam een hele grote invloed op zijn leven kan hebben.
Niets roept een sterker iets op dat een diepe impressie van succes of falen, van zwakte of kracht, van geluk of pech, van zorg of vreugde; en het is heel jammer als iemand diep beïndrukt wordt door zijn onwaardigheid. Waar zal dat hem toe leiden als deze impressie voortduurt? Dat leidt hem tot een complete onwaardigheid en die zal hij als vanzelf met zichzelf moeten meedragen; en op die manier raakt de kant van zijn karakter die daaraan tegengesteld is afgestompt en dit resulteert in hopeloosheid.
