Alle bestaande dingen die we zien, horen of waarnemen, vibreren. Als er geen vibratie zou zijn dan zouden de edelstenen ons niet hun kleur en hun schittering laten zien. Vibratie laat de bomen groeien, het fruit rijpen en de bloemen bloeien. Ons bestaan is ook in overeenstemming met de wet van vibraties, niet alleen het bestaan van ons fysieke lichaam maar ook het bestaan van onze gedachten en gevoelens. Als er geen vibraties zouden zijn dan zouden drugs en kruiden geen enkel effect op ons hebben. Als er al enige verklaring van electriciteit gegeven kan worden dan is dat dat zijn mysterie enkel in vibraties ligt. Vibraties zijn productief en produceren electriciteit; electriciteit wordt samengesteld uit vibraties. Met andere woorden, dat aspect van vibratie dat vorm produceert kan dat niet doen als het niet eerst licht produceert. De Bijbel verwijst hiernaar wanneer die zegt dat er eerst licht was en dat daarna de wereld werd geproduceerd. Licht is de eerste vorm, alle andere vormen komen daarna.
Vibraties kunnen zowel als oorzaak als als gevolg worden begrepen. Vibratie veroorzaakt beweging, rotatie en circulatie. Aan de andere kant echter is het de rotatie van de planeten en de circulatie van het bloed die vibratie veroorzaken. Dus is vibratie zowel de oorzaak als het effect van alles wat er bestaat.
Het is afhankelijk van de snelheid van de vibraties of iets zichtbaar of hoorbaar, waarneembaar of niet-waarneembaar is. Alles wat zichtbaar is is tegelijkertijd hoorbaar en alles wat hoorbaar is is ook zichtbaar. Als dat niet zo lijkt te zijn dan duidt dat enkel op de beperking van onze waarnemingsorganen. We zeggen over dat wat onze fysieke ogen niet kunnen zien dat het niet zichtbaar is. Maar dit betekent alleen maar dat het voor ons niet zichtbaar is. Op zichzelf is het zichtbaar. En over hetgeen we niet kunnen horen zeggen we dat het niet hoorbaar is. Maar dat is alleen maar onhoorbaar voor onze oren. Het is op zichzelf hoorbaar.
Dit betekent dat alles zijn geluid en zijn vorm heeft. Zelfs dingen die door ons waarneembaar zijn maar niet zichtbaar, hebben een vorm. Op de eerste plaats zouden ze niet begrijpbaar zijn als ze geen vorm zouden hebben. Hoewel ze geen fysieke vorm hebben hebben ze toch een vorm en via die vorm kunnen we ze waarnemen. Als onze fysieke ogen die vorm niet waarnemen, kunnen de ogen van onze mind die zien en herkennen. Dit verklaart ons waarom er dingen zijn die worden gevoeld en er dingen zijn die kunnen worden gezien of gehoord. Het is slechts een verschil van vibraties en van de niveau´s waarop de vibraties plaatvinden. Vibraties zijn er de oorzaak van dat het leven vorm aanneemt; en de verschillende graden van die vibraties zorgen ervoor dat de vorm ofwel zichtbaar is ofwel op een andere wijze waarneembaar is.
Wat we over vibratie weten is enkel wat we waarnemen via instrumenten die door mensen zijn gemaakt. Wat er voorbij dit aan het bewegen is herkennen wij niet als vibratie. Aangezien er echter geen ander woord bestaat is dit het enige woord wat we ervoor kunnen gebruiken, want het is dezelfde kracht die alles op het fysieke plan in beweging zet en dit gaat op alle andere bestaansniveaus verder en zet ze allemaal in beweging. Het verklaart ons ook dat het vibratie is, een zekere mate van vibratie, die de dingen van de innerlijke wereld naar de aarde brengt, de wereld die wordt waargenomen doch niet gezien; en een verandering van vibraties neemt de dingen die gezien worden mee naar de ongeziene wereld.
Wat wij leven en dood noemen zijn beide een erkend bestaan binnenin een bepaalde mate van vibraties. Wanneer iemand bijvoorbeeld zegt: ´Dit blad is dood´, dan is hetgeen wat het blad dood heeft gemaakt de verandering van vibraties. Het heeft niet langer dezelfde vibraties die het had toen het nog aan de boom hing; en toch heeft het geen vibraties verloren, die heeft het nog steeds. Dus volgens de vibraties is het niet dood; het is alleen veranderd in een ander ritme van vibraties. Als dat blad dood zou zijn dan zouden kruiden geen enkel effect op een mens hebben wanneer hij ze als medicijn inneemt.
En zo is het ook met het dode lichaam van een dier of van een mens. Wij kunnen zeggen dat het leven er uit is weggegaan, maar het slechts het leven dat we als leven herkennen dat er uit is verdwenen, want we herkennen als leven alleen maar een bepaalde toonhoogte van vibraties; alles wat er zich daaraan voorbij bevindt of wat er zich onder bevindt herkennen we niet als levend. Toch is het niet gestorven; het is nog steeds aan het vibreren. Het gaat nog steeds door, want er niet iets bestaan wat niet vibreert en er kan niets vibreren wat niet in de ware zin van het woord leeft. Je zou kunnen zeggen dat er geen beweging in een dood lichaam is, dat er zich geen hitte in bevindt, maar gebruiken we niet vis en vlees van geslachte dieren als voedsel? Als dat niet enig leven zou bezitten dan zouden we er geen baat bij hebben om het te eten, want alleen leven kan het leven helpen om door te gaan. Als zij werkelijk dood zouden zijn, als alle eigenschappen die leven worden genoemd uit hen zouden zijn verdwenen dan zouden ze ons schaden in plaats van ons goed te doen. Dit toont aan dat er enig leven in ze zit hoewel we ze dood noemen en dat deze verandering slechts een kwestie van intensiteit in de vibraties is.
Wanneer een vrucht verrot is, wanneer een bloem is vervaagd heeft er een verandering van vibraties plaatsgevonden. Het is verbazingwekkend om een bloem te bekijken wanneer die nog maar een knop is en om te zien hoe die elke dag groeit, hoe die elk moment van de dag op een andere manier vibreert totdat die tot een zodanige culminatie komt dat die begint te stralen, de zon reflecterend. Naast de kleur en de vorm ervan kunnen we iets levends in de bloem zien, iets sprankelends. Dat kan het beste gezien worden als de bloem zich nog steeds aan de plant bevindt. En vervolgens, wanneer die haar culminatie heeft bereikt, dan begint ze langzaam maar zeker te vervagen en dat is op zijn beurt weer volgens de wet van vibraties. Maar zelfs wanneer haar bloemblaadjes gevallen zijn blijft er nog steeds een vorm van leven over, want zelfs in de droge blaadjes van de roos bevindt zich een geur en uit de gedroogde rozenblaadjes kan een effectief geneesmiddel worden gemaakt. Dit medicijn heeft een bepaalde invloed op het bloed en voedt ook de ingewanden: het is uiterst zuiverend. In de klassieke Griekse geneeskunst werd de roos op veel manieren gebruikt. Het is zeer verkoelend, het verkoelt het bloed én is zeer krachtgevend.
Er is een groot verschil tussen het eten van verse groenten en van geconserveerde groenten, een verschil van vibraties. De verse groenten staan dichter bij ons leven en de geconserveerde groenten die verder van ons vandaan zijn gegaan hebben minder invloed op ons. En zo is het met alles. Wanneer we het leven beginnen te zien vanuit dit gezichtspunt dat zal het lijken alsof geboorte en dood onze enige concepties van het leven zijn, dat er niet zoiets als dood is en dat alles in leven is. Het verandert slechts van de ene vorm in de andere, onderhevig aan de wet van vibraties. Het verschil in de vibraties van dode en levende lichamen is een verschil de snelheid ervan; het is een verschil van ritme.
Bovendien zijn de verschillende fasen van het leven zoals de babytijd, de kindertijd, de puberteit en de ouderdom en de verschillende neigingen die hieruit als vanzelf opkomen allemaal fenomenen van vibratie. Kracht en zwakte en de gerichtheid op handelen en ontspannen komen allemaal voort uit de verschillende snelheid van de vibraties. En je overdrijt niet als je zegt dat er zich achter elke ziekte verkeerde vibraties bevinden die er de oorzaak van zijn; vibraties zijn de oorzaak en ze zijn ook het effect. Het is interessant dat een wetenschapper (1) ook tot deze conclusie was gekomen en zijn best aan het doen was om dit in de medische wetenschap te gebruiken. Hij leefde niet lang, maar als hij dat wel had gedaan dan had hij zeker iets wonderbaarlijks volbracht. Via dit systeem probeerde hij de aard en het karakter van ziekten te ontdekken en ze volgens de wet van vibraties te behandelen. Ongetwijfeld zal de ontwikkeling ervan het werk van misschien wel honderden jaren van experimenteren zijn, maar zelfs om een zodanige methode te initiëren als al een stap voorwaarts. Hoe grootser iets is, hoe langer het duurt om zich te ontwikkelen. Sommige mensen hebben al baat bij dit systeem, hoewel het nog lang zal duren voordat het tot die perfectie is gebracht dat het de manier van behandeling zal zijn, al het andere achter zich latend.
(1) Hazrat Inayat Khan verwijst naar de arts Dr. Abrams uit San Francisco wiens theorieën en experimenten in healing via vibraties die geproduceerd zijn door electriciteit zijn aandacht trokken. Zie ook 'Muziek', De Soefi Boodschap van Hazrat Inayat Khan, boek 2, pagina 107.
