Er bestaan vier verschillende verklaringen van het woord ´spirit´. Een betekenis is essentie. De spirit van kamfer betekent de essentie van kamfer. De tweede betekenis van spirit is datgene wat diegenen die de ziel wanneer zij het lichaam op aarde heeft verlaten en naar gene zijde is gegaan, spirit noemen. De derde betekenis van spirit is dat de ziel en de mind samenwerken. Het wordt in deze betekenis gebruikt wanneer men zegt dat iemand neerslachtig is; dit betekent dat zowel zijn mind als zijn ziel depressief zijn ofschoon men het niet altijd op deze wijze definieert. En de vierde betekenis van spirit is de ziel aller zielen, de bron en het doel van alle dingen en alle wezens, waar alles vandaan komt en weer naar terugkeert.
De eerste betekenis van het woord spirit is, zoals ik heb gezegd, essentie. De essentie van bloemen is honing, de essentie van melk is boter, de essentie van druiven is wijn en de essentie van leren is wijsheid. Daarom is wijsheid zo zoet als honing, zo voedzaam als boter en zo exalterend als wijn.
Om boven de dingen van het leven uit te stijgen moet men proberen tot de essentie te komen. Met andere woorden er is een manier om naar een musicus te luisteren en dat is door de vorm, de techniek te overwegen; en de andere manier is om het gevoel te grijpen, de waarneming die de muziek suggereert. Zo is het ook met het leven; we kunnen op een manier naar het leven kijken en het in verschillende vormen zien en er een rigide conceptie van maken of we kunnen het zo bekijken dat we de suggestie van zijn essentie krijgen. Er kan bijvoorbeeld iemand naar ons toe komen die duizend valse gevoelens uitdrukt. En vervolgens herhalen wij dat in onze mind en realiseren ons dat het allemaal vals was omdat het redelijkerwijs niet waar kon zijn; dat is een manier. De andere manier is om onmiddellijk te zien dat het van het begin tot het einde vals is, zonder in details te treden. Dit is absoluut voldoende en omdat we het meteen hebben gezien hebben we onze mind gered van veel moeite.
Soms zegt iemand tegen een ander: ´Je zegt dat je mijn vriend bent; okay, ik ga uitvinden hoe jij bent, hoe jij werkt´. Dat is één manier om er naar te kijken. Maar de andere manier is om slechts één keer naar die persoon te kijken en door die blik te weten wat hij waard is; dat is alles. Als men dit kan doen maakt het iemand dapper, stoutmoedig en zal het iemand dichter bij de essentie brengen. Het zal edelmoedigheid en onbevooroordeeldheid verschaffen; anders blijft men bekrompen, klein en verward en op deze wijze bevinden zich duizenden en miljoenen zielen ploeterend langs de zee van het leven, niet wetend waar ze naartoe gaan omdat ze niet zeker van zichzelf zijn. Als iemand zegt: ´Ik ken jou niet, maar ooit zal ik jou kennen´, dan zal die persoon nooit iemand kennen, want hij zal zijn hele leven onzeker blijven.
Wat de tweede betekenis van het woord spirit aangaat: dit mechanisme van het fysieke lichaam dat van ´s morgens vroeg tot ´s avonds laat werkt zonder opgewonden te worden als een machine en dat zich teweerstelt tegen alle wirwar van het leven, alle moeilijkheden te lijf gaat en alles verduurt wat het op zijn weg tegenkomt, valt op een dag uitgeput neer; is het net als met de stoom of de electriciteit of wat het ook is dat een machine aan de gang houdt dat er plotseling mee ophoudt. Een arts zegt als verklaring van de dood dat het hart van een mens heeft gefaald of dat zijn bloeddruk te hoog was of iets in die richting. Dat betekent dat iemand die aktief en sensitief was nu niet langer aktief of sensitief is. Datgene wat het belangrijkst was in hem is verdwenen. Zo veel kan een arts je zeggen; maar wat er was kan hij je niet zeggen.
Vanuit het gezichtspunt van de mysticus echter is hetgeen wat het lichaam heeft verlaten de persoon. Dit lichaam was niet de persoon. Dit lichaam was een masker dat die persoon heeft verhuld; en wannneer dit masker wordt afgedankt dat wordt die zichtbare persoon onzichtbaar. Niet hij zelf maar slechts zijn masker is weggegooid. Hij is wat hij al was. Wanneer de dood komt is dat het verwijderen van het masker.
Er komt een vraag op: hoe gebeurt dit; hoe vindt dit plaats? En het antwoord is dat er een magnetische handeling is tussen de persoon en het masker. Het is de kracht van het fysieke lichaam die de spirit vasthoudt en het is de kracht van de spirit die het lichaam vasthoudt. Het fysieke lichaam houdt de spirit vast omdat het slechts leeft door middel van de spirit en zonder de spirit is het dood. En net als elk wezen, hoe klein ook, vecht voor het leven probeert dit fysieke lichaam de spirit vast te houden; en dat doet het tot het einde toe net als iemand die op het punt staat zijn goud te verliezen dit stevig in zijn handen vasthoudt totdat zijn handen verlamd raken en hij het niet langer vast kan houden en het laat vallen. Dat betekent niet dat hij het niet wil; het betekent slechts dat hij het niet langer vast kan houden. Zo ook met de spirit: zo lang de spirit is geïnteresseerd in het fysieke lichaam houdt hij het vast, doordringt hij het en omarmt hij het. Maar zodra hij voelt dat hij het niet meer wil, dat hij niet langer enig nut heeft voor het lichaam, laat hij het vallen.
Deze beide neigingen kunnen in mensen worden gezien wanneer ze worden bestudeerd door degenen die begrijpen. Er zijn mensen die oud zijn geworden en die niet langer aktief zijn in de wereld en waarvan toch elke atoom van hun lichaam zich bewust of onbewust vasthoudt aan de spirit opdat zij elk moment van hun leven leven en zo mogelijk hun leven verlengen. En zo lang als hun kracht hen toestaat vast te houden aan de spirit leven zij; en zij kunnen heel oud worden. Maar men kan ook een andere neiging waarnemen en dat is dat er sommigen het leven moe zijn. Zij hechten niet langer enige waarde aan dit leven op aarde. De waarde van dingen is in hun ogen verminderd; zij zijn teleurgesteld door deze vergankelijke en veranderlijke omstandigheden. In hun spirit voelen zij iets heel anders dan het ander type persoon. Hun neiging is om de fysieke band van het lichaam op te geven en zij zouden blij zijn als de spirit er los van zou zijn; en toch klamt hun lichaam zich net zo goed vast aan de spirit en houdt die hen zo lang als hij kan in leven. Dus de onwillige spirit wordt vastgehouden door het lichaam.
Kortom, de dood betekent een scheiding van het lichaam dat niets meer is dan een robe die de spirit bedekt. En wat volgt er na de scheiding? Het lichaam dat op aarde wordt achtergelaten door de spirit leeft niet langer op de manier zoals wij het leven begrijpen; toch leeft het. Het is alsof er een vuur in de kachel is geweest en dat er zelfs nadat het vuur was uitgedooft de warmte er bleef hangen. Er is slechts het kleinste beetje van spirit, maar er bevindt zich leven in. Waar geen leven is, kan geen leven worden gecreëerd; leven moet voortkomen uit leven. Leven kan niet voortkomen uit de dood. Levende wezens zoals wormen en bacteriën komen uit een dood lichaam en hoe zou er leven uit kunnen komen als er geen leven zou zijn? Er is leven; niet in de betekenis zoals wij die over het algemeen begrijpen, maar het is desalniettemin leven. Er is niets op deze wereld waarvan wij kunnen zeggen dat het zonder leven of dood is. Alles, elk object dat zonder leven lijkt, heeft ergens wat leven. En zelfs nadat het vernietigd is, leeft het nog steeds. Wanneer bacteriën en wormen zich uit het dode lichaam manifesteren denken wij dat dat betekent dat het is afgelopen. Integendeel, het gaat door, het leven wordt voortgezet in verscheidene vormen. Het eindigt nooit; wat is geëindigd is deze gevangenhouding die wij herkenden als die en die persoon; maar het bestaan gaat nog steeds verder, zelfs het sterfelijke bestaan, zelfs het masker dat is werkelijkheid niets was.
Het levende gedeelte van de spirit en het gaat verder met leven. Wanneer wij zeggen: ´Hij is naar de andere wereld gegaan´, dan is de andere wereld slechts onze conceptie, ofschoon het een mooie conceptie is. Als iemand bijvoorbeeld zegt dat er een grote revolutie gaande is in de wetenschappelijke wereld, dan betekent dat niet dat de wetenschappelijke wereld zich buiten de aarde bevindt. Wanneer we een grote ontwikkeling hebben ervaren in de mystieke wereld, dan wil dat niet zeggen dat wij buiten deze planeet leven. Het is een conceptie; het is een mooie manier om het uit te leggen en het is de beste manier die we kunnen vinden. ´In de andere wereld´ betekent in een wereld die voor onze ogen, onze fysieke ogen, is versluierd; maar het betekent niet een wereld ver van ons bereik vandaan. De levenden en de doden bewonen dezelfde ruimte; we leven allemaal samen. Slechts een sluier scheidt ons, de sluier van ons fysieke lichaam. Scheiding betekent niet in staat zijn elkaar te zien; er is geen andere scheiding.
Men hoeft niet de zevende hemel te bereiken om diegenen te bereiken die gestorven zijn. Wanneer men daadwerkelijk om hen geeft dan bindt die band van liefde en sympathie ons uit zichzelf aan hen. Twee mensen kunnen in hetzelfde huis wonen, samen werken, elkaar elke dag zien, elk uur en toch kunnen ze zo ver van elkaar verwijderd zijn als de noordpool en de zuidpool. Er zijn mensen die door het lot mijlenver uit elkaar zijn gegooid zodat zij elkaar niet kunnen bereiken door de moeilijke omstandigheden van het leven; en toch kunnen zij dichter bij elkaar zijn dan ieder ander. Als dit waar is, bewijst dat dat degenen die in de spirit zijn verenigd van elkaar ver van elkaar in de wereld gegooid kunnen zijn en toch zo dicht bij elkaar zijn dat niet tussen hen in staat. Vandaar dat als degenen die van deze aarde weg zijn gegaan een connectie met iemand op aarde hebben, zij net zo goed dicht bij hem zijn. Nabijheid betekent nabijheid van de spirit, niet van het fysieke lichaam.
In India bestond er een gewoonte genaamd Sati waarin een vrouw die haar man was toegewijd met hem werd gecremeerd. Sommige mensen voelde een grote afkeer bij het idee, maar anderen dachten er anders over. Ik zou met betrekking tot deze kwestie willen zeggen dat wanneer twee zielen één zijn geworden, of ze nu beide op aarde zijn of dat een van beide naar een andere sfeer is gegaan, ze blijven nog steeds verbonden. Als één van beide blijft leven dan is die ziel als dood hier want zij leeft slechts daar waar de werkelijke eenheid is. Er is geen scheiding. Niets kan twee zielen scheiden wanneer zij werkelijk met elkaar verbonden zijn.
De derde betekenis van spirit is de mind en de ziel samen. Men zou zich kunnen afvragen of de mind en de ziel samen, dat wil zeggen de spirit, dat deel van iemand is wat leeft. Het is geen deel, maar het geheel. Onze overjas is geen deel van ons wezen; het is iets van buitenaf. Het wordt tijdelijk een deel, maar het is niet een deel in de essentie. Het ware wezen is de spirit, de mind en de ziel samen.
Men zou kunnen denken dat het oninteressant is om te leven als spirit en niet als lichaam. Dat zou oninteressant kunnen lijken voor iemand die op deze aarde niet heeft ervaren hoe hij onafhankelijk van het lichaam zou kunnen leven. Alle mystiek is hierop gebaseerd: hoe men in staat is onafhankelijk van het fysieke lichaam te leven, hoe men op aarde als spirit kan leven, al is het maar voor vijf minuten per dag. Dat verschaft een overtuiging om in staat te zijn te leven en toch onafhankelijk te zijn van het fysieke lichaam. Het is een ervaring in het leven, een opleiding in de hoogste kennis. Wanneer iemand eenmaal heeft beseft hoe hij kan bestaan zonder het fysieke lichaam dan brengt dat een essentiël overtuiging voort die door niets veranderd kan worden.
Het is niet alleen een kwestie van bestaan, maar van volledig, vol bestaan. De ziel is niet afhankelijk van de ogen om te zien. Zij ziet meer dan de fysieke ogen kunnen zien. Zij is niet afhankelijk van de oren; zij hoort meer dan de oren kunnen horen. Daardoor ontvangt degene die de spirit kent veel meer inspiratie uit de vaardigheid om onafhankelijk van het fysieke lichaam te bestaan. Het is erg gemakkelijk voor iemand met materiële kennis om die mensen fanatici te noemen die zich terugtrekken in de bergen of rondlopen en over spirituele zaken nadenken, die in een droom lijken te leven. Dat kan zo lijken, maar in feite passen zij zich niet aan aan wat ieder ander doet. Zij hebben het leven van de zakenwereld, het beroep, de politiek en het sociale leven verlaten in het belang van een diepere ervaring. Niet iedereen hoeft hun voorbeeld te volgen, maar men zou zijn voordeel kunnen doen met wat zij ons hebben gebracht.
Op dit moment komen het Oosten en het Westen nader tot elkaar. Wat nu nodig is is dat we zowel in het Oosten als in het Westen zouden moeten ontwaken en ons voordeel zouden moeten doen met de vruchten van de levens van mensen. Het Westen kan het Oosten veel geven. Het is langs bepaalde lijnen uitgewerkt en de vruchten van dit werk kan nuttig zijn voor het Oosten, terwijl er vruchten zijn die het Oosten jarenlang hebben verzameld die van groot nut zullen zijn voor het Westen wanneer men zich dit eenmaal heeft gerealiseerd. En de speciale les die geleerd kan worden van de ervaring van diegenen in het Oosten die het geheim van het leven hebben onderzocht is de manier waarop men zich bewust kan worden van zijn spirit, om zijn spirit te verwezenlijken. Ongetwijfeld zullen degenen die de anderen willen misleiden iets ingewikkelds maken van iets simpels. Maar degenen die de wereld op het pad van de waarheid willen dienen reduceren ingewikkelde dingen tot simpele dingen. En wij moeten op een simpele wijze de waarheid verwezenlijken.
De vierde betekenis van de spirit is de bron en het doel van alles; iets waarnaar iedereen op weg is, waarnaar alles zal terugkeren. Dat is de spirit die binnen de religie God wordt genoemd. En de beste manier om deze betekenis van de spirit te verklaren is dat hij op de zon lijkt, het centrum van alle leven, de goddelijke vonk in ons. Maar de zon is niet zo klein als hij lijkt te zijn. Wat is de zon dan? De zon is alles. Het gedeelte van de zon dat wij als zon erkennen is er het centrum van, maar de zon is in werkelijkheid zo groot als het licht reikt. De werkelijke zon is het licht zelf. Maar omdat er een punt is dat een centrale focus van licht is, noemen we dat punt de zon.
Het licht heeft zich daar gecentraliseerd; maar de zon heeft andere aspecten zoals stralen, die niet anders zijn dan de zon maar die de zon zelf zijn. En wat zijn wij? Onze zielen zijn de stralen van de zon. In ons innerlijke wezen zijn we zowel bron als doel. Slechts onze onwetendheid hiervan houdt ons af van kennis van ons eigen wezen.
Elke atoom van de wereld, die van de zon is gekomen, van de goddelijke zon, doet moeite om er weer naar terug te keren. De neiging van de golven is om opwaarts te reiken, van de bergen om opwaarts te wijzen, van vogels om opwaarts te vliegen. De neiging van dieren is om op hun handen en voeten te staan. De neiging van de mens is om rechtop te staan, klaar om zich te verheffen. Een engel wordt afgebeeld is een mens met twee vleugels, klaar om opwaarts te vliegen. De wetenschap heeft de wet van de zwaartekracht ontdekt, maar de mysticus kent de andere wet, die ook een wet van de zwaartekracht is maar dan in de tegengestelde richting.
Dus is niet elke ziel alleen maar aangetrokken tot die richting, maar ook elke atoom van de wereld, die door al de verschillende processen heen gaat die in de biologie bekend zijn om die toestand te bereiken, om terug te keren naar de spirit. Daarom is het niet nodig om bang te zijn om naar God te gaan, of om de spirit te bereiken door je identiteit, je individualiteit te verliezen. Deze angst is te vergelijken met de ervaring van iemand die op de top van een berg staat. Een soort vrees overdondert een persoon wanneer hij kijkt naar de immensiteit van het uitzicht; en op dezelfde manier is de ziel bang voor de spirituele bereiking vanwege de immensiteit, vanwege de grootte en de diepte die die heeft. Het maakt de ziel bang die bang is zichzelf te verliezen, omdat zij deze verkeerde conceptie van het kleinere zelf heeft. De mysticus zegt: ´Probeer te sterven voordat je dood gaat´ en te sterven voordat je doodgaat is net doen alsof je dood bent; dat betekent om boven deze angst uit te stijgen die alleen maar uit de valse conceptie van het zelf voortkomt.
Degene die is gestorven voordat hij sterft heeft geen wensen meer; hij staat boven de wens. Dit wordt getoond door de afbeelding van de God Vishnu die op de lotus zit. De lotus staat voor de wens: elke bloemblaadje is een wens. Op een lotus zitten betekent dat de wens onder hem is in plaats van boven zijn hoofd. Er bestaat tot op zekere hoogte een relatie tussen het leven in de spirituele wereld en het leven op aarde, want datgene wat hier op aarde is verzameld geeft aan wat de taak is die iemand hier heeft te verrichten. De enige voorwaarde is dat degene die hier een kortere tijd is gebleven meer voor zijn spirituele voltooiing moet werken dan degene die langer op de aarde is gebleven. Wanneer iemand hier spiritualiteit heeft verworven, is het voor hem niet noodzakelijk om langer te blijven dan hij wenst. En op de dag waarop de valse conceptie van het zelf van zijn ogen is verwijderd begint hij de immensiteit van God´s heerlijkheid te zien.
