Het mechanisme van het leven

Met het mechanisme van het leven bedoel ik je omgeving. Er zijn veel mensen die zich realiseren dat het mechanisme van het leven heel veel te maken heeft met je succes of falen, maar desalniettemin denkt niet iedereen diep genoeg erover na om te weten in welke mate het je leven beïnvloedt. De mysticus onderricht altijd dat je jezelf als een patient zou moeten behandelen en jezelf zou moeten genezen van je zwakheden, maar vanuit een praktisch gezichtspunt moeten ook de omstandigheden in ogenschouw genomen te worden. Dit gezichtspunt wordt ondersteund door de woorden van Christus. Je zou je er niet over moeten verbazen als de mens niet snel genoeg datgene kan volbrengen wat hij in het leven wenst te volbrengen wanneer het zelfs voor de Schepper moeilijk is dat te doen. Om deze filosofie en dit geheim te onderrichten heeft Christus gezegd: ´Uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel´. Wat bedoelde Christus hiermee? Hij bedoelde: ´Uw wil geschiedt gemakkelijk in de hemel en ik zou willen dat de mensen zouden helpen die ook zo gemakkelijk op aarde te laten geschieden´.

Als je de zee over zou moeten zwemmen dan zou dat veel moed, een groot uithoudingsvermogen en een groot geloof vergen om die reis te maken en toch zou je niet weten wanneer je op je bestemming aan zou komen. Wanneer je echter inscheept op een schip wordt de reis gemakkelijk gemaakt. Dan hoef je je geloof en uithoudingsvermogen niet in dezelfde mate te vermoeien omdat er een mechanisme tot je beschikking staat om het doel te bereiken. Een mechanisme is dus zeer noodzakelijk voor het bereiken van elke doel. Als je comfort in huis wenst heb je een mechanisme nodig; als je een zaak of een handelszaak hebt verbetert een bepaalde mate van organisatie de omstandigheden. In een staat beantwoordt de regering aan het doel om orde en rust te handhaven en wanneer het koud is heb je warme kleren nodig, terwijl er in de zomer een andere omgeving nodig is.

Nu is dit idee gemakkelijk te begrijpen, maar om het juiste mechanisme te maken is uiterst moeilijk. Want op de eerste plaats zijn er velen die hun doel niet helder in hun mind hebben. Ze zullen dag na dag doorgaan zonder te weten wat ze werkelijk willen, elke dag anders denkend en dit berooft hen van het mechanisme dat alleen geproduceerd kan worden nadat je je definitieve doel in het leven kent. Je bederft door te veel enthousiasme en door je teveel met het mechanisme te bemoeien vaak je schema en dwarsboom je je doel. Op andere momenten wanneer het mechanisme niet aan het doel beantwoordt, dan voldoe je niet aan het doel dat je in je mind had.

Je kunt nooit zeggen dat je voldoende over dit onderwerp weet, want bij het behandelen van jezelf heb je slechts je eigen kennis nodig, maar bij het arrangeren van mechanismen heb je te maken met veel verschillende naturen en dien je veel meer kennis te hebben van de menselijke natuur en van het leven. Mensen zijn vaak naar me toe gekomen en zeiden: ´Ik ben in staat geweest mijzelf in de hand te krijgen zoals mij is geïnstrueerd en ik ben in staat geweest om mijn concentraties en meditaties vol te houden die mij werden gegeven en toch is mijn doel nog verre van bereikt´. Wat er echter aan schort is niet altijd beoefening of zelf-training, maar het kan zijn dat het noodzakelijke mechanisme ontbreekt. Als iemand bijvoorbeeld zegt: ´Ik ben in staat geweest mezelf te disciplineren en nu kan ik redelijk goed mediteren. Ik zal nu bij een zeehaven gaan zitten en mediteren op de gedachte dat ik me in een stad aan de andere kant van de oceaan bevind´, zal hij daar dan aankomen? Of iemand met zelf-discipline zal op de gedachte mediteren: ´Alle weelde die zich in de bank bevindt zal naar mijn huis toe komen´, zal die dan komen? Zelfs als hij duizend jaar over de bank mediteert zal hij er niet in slagen de weelde ervan te krijgen!

In deze wereld van objecten heb je een mechanisme van objecten nodig om bepaalde resultaten te boeken en als mensen die zich op het spirituele pad bevinden deze kant ervan niet zien dan zullen ze alleen bewijzen dat, ondanks hun goedheid en spiritualiteit, zij een balans missen en dan heeft de praktisch-ingestelde mens een goede reden om te lachen om de mystiek-ingestelde mens. Daarom is het werk van de soefi-beweging niet alleen zielen te gidsen in de richting van een hoger ideaal, maar ook hun ogen onderweg open te houden opdat ze kunnen zien waar ze naartoe gaan. Soefi´s zouden een voorbeeld moeten geven aan degenen die niet overtuigd zijn van spirituele ideëen door gedurende hun gehele leven de buit op te maken. Iemand kan goed voor zichzelf zorgen en kan zich concentreren op een goede gezondheid en toch kan zijn omgeving de oorzaak van een ziekte zijn. Daar kun je niets aan doen. Het is geen gebrek aan spiritualiteit in die persoon, het is een gebrek aan stoffelijkheid. Laat dit niet zien dat we die twee in evenwicht moeten brengen? Het brengt iemand geen grote exaltatie om zo spiritueel te worden dat hij door levitatie in de lucht zweeft als hij niet beter dan een ballon is. Het is degene die stevig op de aarde staat die iets heeft volbracht. Wij kunnen niet van iedereen zeggen dat hij op zijn eigen voeten staat. Niets in de wereld is erger dan afhankelijk te zijn en als spiritualiteit iemand afhankelijker maakt, met andere woorden: in de macht van andere mensen bij de praktische zaken van het leven, dan moet er niet naar spiritualiteit verlangd worden. Spiritualiteit is meesterschap, zowel op materiëel als op spirituele wijze: in staat zijn voor jezelf te zorgen en in staat zijn het mechanisme in goede orde te houden.