Als iemand zou vragen wat soefisme is, wat voor soort religie het is, dan is het antwoord dat soefisme de religie van het hart is, de religie waarin het van het allerhoogste belang is God in het hart van de mensheid te zoeken.
Er zijn drie manieren om God in het menselijke hart te zoeken. De eerste manier is het goddelijke in iedereen te herkennen en om in ons denken, voelen en handelen rekening te houden met iedereen met wie we in contact komen. De menselijke persoonlijkheid is zeer delicaat. Hoe meer een hart leeft, hoe gevoeliger het is. Het is het liefde-element dat gevoeligheid in het hart veroorzaakt en liefde is God. Degene wiens hart niet gevoelig is is zonder gevoel. Zijn hart leeft niet, het is dood. In dat geval is de goddelijke Spirit in zijn hart begraven. Iemand die zich altijd zorgen maakt over zijn gevoelens is zo in zichzelf verzonken dat hij geen tijd heeft om aan een ander te denken. Al zijn aandacht wordt volkomen in beslag genomen door zijn eigen gevoelens. Hij heeft medelijden met zichzelf, hij maakt zich zorgen over zijn eigen pijn en staat nooit open om met anderen te sympathiseren. Degene die belangstelling toont voor de gevoelens van iemand anders met wie hij in contact komt, beoefent de eerste essentiële moraal van het soefisme.
De volgende manier om deze religie te beoefenen is het denken aan de gevoelens van iemand die op dat moment niet bij je is. Je kunt geven om de mensen die aanwezig zijn, maar je verwaarloost het vaak om aan degene te denken die niet in zicht is. Je spreekt gunstig over iemand als hij zich tegenover je bevindt, maar het is beter gunstig over iemand te spreken als hij afwezig is. Je sympathiseert met de zorg van iemand die op dat moment bij je is, maar het is lovenswaardiger om met iemand te sympathiseren die zich ver weg bevindt.
De derde manier om het soefi-principe te verwezenlijken is in je eigen gevoel het gevoel van God te herkennen, te beseffen dat elke impuls van liefde die in je hart opkomt een richtlijn van God is, te beseffen dat liefde een goddelijke vonk in je hart is, die vonk aan te blazen totdat er een vlam opkomt die het pad van je leven verlicht.
Het symbool van de soefi-beweging, een hart met vleugels, verwijst naar haar ideaal. Het hart is zowel aards als hemels. Het hart is een op aarde een schaal voor de goddelijke Spirit en wanneer het de goddelijke Spirit bevat dan stijgt het opwaarts naar de hemel. De vleugels verbeelden het opstijgen van het hart. De maansikkel in het hart symboliseert ontvankelijkheid. Het hart dat reageert op de spirit van God stijgt op. De maansikkel is een symbool van ontvankelijkheid omdat ze op haar voortgang steeds voller wordt naarmate ze op de zon reageert. Het licht dat je in de maansikkel ziet is het licht van de zon. Omdat ze steeds meer licht krijgt met haar toenemende reactie, raakt ze voller met het licht van de zon. De ster in het hart van de maansikkel vertegenwoordigt de goddelijke vonk die in het menselijke hart als liefde wordt gereflecteerd end ie de maansikkel helpt in de richting van haar vol-heid.
De soefi-boodschap is de hedendaagse boodschap. Ze brengt geen theorieën of doctrines om bij de reeds bestaande theorieën of doctrines die de menselijke mind verwarren te voegen. Wat de wereld nu nodig heeft is de boodschap van liefde, harmonie en schoonheid, waarvan de afwezigheid de enige tragedie in het leven is. De soefi-boodschap geeft geen nieuwe wet. Ze wekt in de mensheid de spirit van broederschap op, met tolerantie voor elkaars´ religie, met vergevingsgezindheid voor de fout van een ander. Ze onderricht bedachtzaamheid en omzichtigheid om zo harmonie in het leven te creëren en te handhaven. Zij onderricht dienstbaarheid en zich nuttig maken, die als enige het leven in de wereld vruchtbaar kunnen maken en waarin de tevredenheid van elke ziel ligt.
