De profeet is de manifestatie van dezelfde Spirit die, in haar volste expressie, terecht Alfa en Omega genoemd kan worden; hoewel de spirit van Alfa en Omega zich in werkelijkheid in alle wezens bevindt: in een liefhebbende moeder, in een vriendelijk vader, in een onschuldig kind, in een behulpzaam vriend en in een bezielende leraar. De profeet is een mysticus en grootser dan een mysticus; de profeet is een filosoof en grootser dan een filosoof; de profeet is een dichter en grootser dan een dichter; de profeet is een leraar en grootser van een leraar; de profeet is een ziener en grootser dan een ziener. Waarom grootser? Omdat hij een plicht te vervullen heeft, tegelijk met de zegening die hij op aarde brengt.
In het Oosten wordt de profeet Payghambar genoemd. Er zijn ook twee andere namen, Nabi en Rasul. En hoewel al deze namen profeet betekenen, duidt elk toch een bepaalde eigenschap van de profeet aan. Ook verwijst elk van deze woorden naar een bepaalde graad van zijn evolutie. Payghambar betekent letterlijk ´boodschap-drager´, en dit woord wordt gebruikt voor heiligen die van tijd tot tijd een goddelijke boodschap naar een bepaalde gemeenschap, natie of ras hebben gebracht, telkens wanneer er een behoefte tot wakker worden bij een bepaald volk was. De Payghambar handelde als een alarmklok om de mensen te waarschuwen voor komende gevaren. Hij bracht ook hervormingen om de omstandigheid van zijn volk te verbeteren.
In het leven van de boodschapper zijn er twee stappen, een kleine en een grote. De ene fase is die waarin hij de boodschap begint te geven; de volgende fase is die waarin de boodschap wordt volbracht. Nabi is degene die begint met het geven van de boodschap, Rasul is degene die de boodschap volbrengt.
Nabi is de profeet die niet alleen voor een bepaald deel van de mensheid is gekomen. Ofschoon hij in een beperkt regio van de wereld kan wonen en zich bewegen, heeft datgene wat hij brengt toch invloed op de gehele mensheid. Het kan zijn dat het niet tijdens zijn leven wordt volbracht, maar er zal een dag van volbrenging komen, zelfs al is dat eeuwen later, zodat alles wat hij gebracht heeft ten slotte de gehele mensheid bereikt. Rasul is het woord dat een gevorderde graad aanduidt waarin de profeet niet alleen een boodschap tot de wereld heeft gebracht, maar zijn taak tijdens zijn leven heeft volbracht via alle tests en beproevingen die een profeet in het leven het hoofd moet bieden.
De profeet is een tolk van de goddelijke wet in een menselijke taal. Hij is een ambassadeur van de spirituele hiërarchie, want hij vertegenwoordigt voor de mensheid de verlichte zielen die zowel gekend als ongekend voor de wereld zijn, die zowel verborgen als manifest zijn en die zich zowel in deze wereld als voorbij deze wereld bevinden. De profeet is zowel een inwijdeling als een inwijder, want hij is een antwoord op de schreeus van de mensheid, evenveel voor individuen als voor de collectiviteit. Hij is degene die sympathiseert met diegenen die pijn hebben, die diegenen die zich in de duisternis bevinden gidst en diegenen die zich in een conflict bevinden harmoniseert en vrede naar de wereld brengt, de wereld die altijd zijn evenwicht aan het verliezen is, opgeroepen door eeuwen van zijn eigen activiteit.
De profeet kan nooit de ultieme waarheid vertellen, die alleen zijn ziel kent en die niet in woorden is uit te leggen. Het is derhalve zijn taak de waarheid vorm te geven, te schilderen en te tekenen in woorden die begrijpbaar zijn voor de mensheid. Niet iedereen kan de naakte waarheid zien. Als hij dat kan dan heeft hij geen onderricht meer nodig. De profeet luistert als het ware naar de woorden van God in de taal van God en vertaalt die woorden in menselijke taal. Hij spreekt tegen een ieder in zijn eigen taal, hij converseert met een ieder op zijn eigen niveau. Daarom loopt hij weinig kans om het niet eens te zijn met een ander, tenzij er iemand is ruzie wil en niets anders; daar kan hij niet helpen.
Naast de woorden die een intellectueel iemand ook kan spreken, brengt de profeet de liefde en het licht dat het voedsel is voor elke ziel. Alleen al de aanwezigheid van de profeet kan ervoor zorgen dat iemand de dingen anders ziet en toch kan het zijn dat hij niet weet dat dat vanwege de profeet is. Het kan zijn dat hij nu slechts denkt dat datgene wat hem eerder niet helder was, of hem een ogenblik moeilijk toescheen, nu eenvoudig en helder is. Want de profeet is een levend lich, een licht dat groter in macht is dan de zon, want het licht van de zon kan alleen maar dingen helder voor de ogen maken, maar het licht dat de profeet tot de wereld brengt zorgt er voor dat het hart alles ziet waartoe de ogen niet in staat zijn. De profeet brengt liefde, de liefde van God die de Vader en de Moeder van de gehele mensheid is, die liefde die het leven zelf is. Geen woorden of handelingen kunnen die liefde tot expressie brengen. De aanwezigheid van de profeet en juist zijn hele wezen spreken erover, als het hart maar oren heeft om ernaar te luisteren. Waarlijk, voor de gelovige is alles goed en voor de ongelovige is alles verkeerd.
De hoofdtaak van de profeet is de naam van God te verheerlijken en om de mensheid vanuit de dichtheid van de aarde op te tillen, om de deuren van het menselijk hart voor de goddelijke schoonheid te openen die overal wordt gemanifesteerd en om te zielen te verlichten die jarenlang in het duister hebben rondgetast. De profeet brengt de boodschap van de dag, een hervorming voor die specifieke periode waarin hij is geboren. De claim van profeet-schap betekent niets voor de ware profeet. Zijn wezen, zijn werk en de volbrenging van zijn taak zijn het bewijs van profeet-schap.
