De vermogens van de intelligentie drukken zich uit via fysieke kanalen, die zij hebben geschapen omwille van hun expressie. Het vermogen van het zicht heeft de ogen geschapen; dat van geur heeft de neus geschapen; elk orgaan is in feite ontwikkeld door een bepaald vermogen, opdat het zijn bijzondere bedoeling uitdrukt.
Door welk kanaal de activiteit ook werkt, zij bewerkstelligt een of andere bedoeling. Als ze op de juiste wijze wordt gericht dan bereikt ze de beoogde bedoeling; als ze op de verkeerde wijze wordt gericht dan wordt die beooge bedoeling niet voltooid, maar wordt er een ander resultaat voortgebracht. Het vernuft van de wetenschap stelt de neus in staat gebruikt te worden als een passage om voedsel naar de maag over te brengen; maar de wetenschap kan dit niet doen zonder het risico van gevaarlijke gevolgen; en het is iets wat helemaal buiten het terrein van de onbekwamen ligt om, zonder letsel toe te dienen, tot stand te brengen. Een treinkaartje richting Southampton kopen en daar naar toe willen gaan en vervolgens de trein naar Brighton nemen wordt een vergissing of een dwaalspoor genoemd; maar van degenen die in de trein naar Brighton zitten en naar Brighton willen gaan kan niet gezegd worden dat ze zich op een dwaalspoor bevinden. De rails van de spoorweg worden gemaakt voor het soepel rijden van de trein; als de trein ontspoort heeft die niet alleen moeite om verder te gaan maar veroorzaakt ook schade, het land omploegend en destructie op zijn weg creërend.
Het voortplantingsorganen zijn ontwikkeld door het vermogen om zich voort te planten en wanneer die voor enig ander doel worden gebruikt worden ze misbruikt; en ander gebruik richt de energie naar een verkeerd kanaal en creëert wanorde.
Onder een mantel van schoonheid kan iets hopeloos slechts verborgen liggen, terwijl een weerzinwekkend masker soms een kiem van pure lieflijkheid kan bedekken. De moeilijkheid van het betasten van afzichtelijke aspecten van het leven is gelegen in het feit dat verschillende sociale klassen zo van elkaar zijn afgesneden dat ze totaal van elkaar weten. Elke klasse heeft zijn deugden, terwijl hij de zonden die te wijten zijn aan zijn eigen conventies van het leven bedekt; en elke klasse schijnt de zonde die hij niet kent onduldbaarder en onnatuurlijker toe dan de zonde waarmee hij vertrouwd is.
Er is perversie die voortkomt uit het te veel toegeven aan de schoonheid die het leven biedt; en op gelijke wijze komt perversie voort uit het te strikt naleven van stalen morele, sociale of religieuze ideëen van orde. Hoe weldadig de een of andere methode van leven ook mag lijken, het leidt onvermijdelijk, als het tot een exces komt, tot iets rampzaligs of ongezonds wat perversie genoemd kan worden. En zo komt het dat deze ongezonde resultaten gewoonlijk logische ontwikkelingen van oorzaken zijn waarvan het individu het ongelukkige slachtoffer is; het is niet altijd mogelijk hem met recht de schuld te geven van zijn toestand.
Een zeer groot deel van de beschaafde maatschappij ontkent bijna de aangeboren impulsen met betrekking tot schoonheid en interesse; en zijn fantasieloze opvatting van het leven weegt niet alleen zwaar op zijn jongeren, maar verplettert ook zijn oudere leden. Elke keer wanneer de natuurlijke kanalen van het leven worden gesmoord en gedicht, worden andere uitlaatkleppen opengebroken; sommige hiervan kunnen schoonheid voort lijken te brengen, maar de meeste ervan blijken uiteindelijk ontelbare vormen van lelijkheid of wreedheid voort te brengen.
Dus veroorzaken de beperkingen die sommige klassen door hun sociale en religieuze conventies op de vrijheid van het individu plaatsen, met het lovenswaardige motief om de normen van orde te handhaven, meelijwekkend levenssituaties; meelijwekkend als de ruïne die is veroorzaakt door de wetteloosheid van die andere klassen die te machtig of te duister zijn om aan beperking te onderwerpen.
Muziek bevindt zich achter het leven en beheerst het leven; uit muziek komt alle leven voort. Het gehele bestaan bestaat uit ritme. En over het algemeen kan men zeggen dat er een gemeenschappelijke bron is van menselijke ziekte en dat is wanorde in ritme. Ritme wordt gebroken door verstopping; en ritme wordt ook gebroken wanneer de activiteit voorbij de grenzen van normaliteit gaat. Want het is een fenomeen van activiteit dat het uit zichzelf energie voortbrengt. In elke activiteit, in lopen, in spreken, in gedachten en verbeeldingen, neemt activiteit tot met haar eigen energie; zo dat de snelheid op het einde groter is dan de snelheid bij het begin, tot de climax wanneer zij zich zelf uitdooft. Activiteit wint ook energie wanneer ze gevangen wordt in de snelheid van een grotere activiteit. Terwijl men rustig over een weg rijdt ontdekt men dat zijn paard in korte galop gaat wanneer er een paard in korte galop voorbij komt.
Een geperverteerde wens ontstaat in degene die zich losbandig gedraagt, in wie de normale wens voortleeft nadat de fysieke energie is verbruikt; en in de fysiek abnormale en incapabele. Het ontstaat ook in de normale persoon die is beroofd van de natuurlijke expressie. Wanneer het opkomt is het effect ervan dat het normale ritme van gezondheid wordt verbroken.
Onder de hiervoorgemelden bevinden zich gewoonlijk diegenen van wie de missie in het leven is om anderen te corrumperen; want net zoals de spiritueel ingestelde personen anderen naar een spirituele kijk op het leven willen leiden en net zoals de materialistisch ingestelde personen meer van het leven genieten als zij anderen in hun kring van vrolijkheid trekken, net zo wenst de geperverteerde persoon zijn invloed te verspreiden. De geperverteerden hebben hun eigen groepen en erkennen elkaar.
Onder de laatstgenoemden, dat wil zeggen degenen aan wie de natuurlijke expressie als een uitlaatklep wordt onthouden, worden er sommigen gevonden die levensidealen hebben en die voorbij alle benadering zijn; hun verborgen praktijken kunnen totaal machteloos lijken in het neerhalen of verwonden van het karakter, en derhalve kan het totaal onschuldig lijken. Maar het lijkt onmogelijk enig geval te vinden waar gezondheid en mind niet worden aangetast; want mentale wanhoop komt op of verwarring of besluiteloosheid; of anders een soort zenuwachtige fysieke kwaal; of anders ontwikkelt zich een toestand van de mind die op haar beurt fysieke ziekte voortbrengt. En hier dienen we te bedenken dat de moderne wetenschap misschien nog steeds het effect van emotie op het bloed moet bestuderen; dit lijkt in de moderne medische studie nog steeds een ietwat ononderzocht gebied.
De kunstenaar staat tegenover de natuur. Het is waar dat kunst de natuur in het klein is; maar er is in de kunstenaar wanneer hij de natuur observeert altijd de neiging om tegen de natuur in te gaan. Hij observeert en kneedt en creëert en verbetert en doet ontstaan; en dat is waarom er altijd een neiging is die hem van de natuurlijke loop van de dingen weg leidt; dat is waarom er zo vaak perversie onder kunstenaars is.
Maar het spelen met passies en de onnatuurlijke expressie van passie lijkt in alle landen en in alle tijden te bestaan; het is nooit totaal met wortels en al uitgerukt, ofschoon het altijd een sterk gevoel van afschuw creëert.
Schepper en schepping, zo gaat het natuurlijke ritme van de dingen; nergens in de natuur is er ruimte voor een intermediair tussen deze beide.
Men zegt dat onwetendheid een zegen is, maar onwetendheid kan ook wel een vloek blijken te zijn. In elk kind bevindt zich een neiging die gegidst dient te worden en de verwaarlozing daarvan is een zeer vruchtbare grond voor perversie.
Deze hele kwestie van perversie is op zich koud en doods; er ligt geen schoonheid in; de contemplatie erover ontneemt iemand de kracht en verkilt iemand. Een moeder of vader richt zich van nature op naar andere, creatieve vertoningen van het leven en de spirit, die wat licht en warmte in zich hebben, een inzicht in het karakter biedend. Als een kind bijvoorbeeld een leugen vertelt is er doorgaans enige belangstelling in het opmerken van het soort verhaal dat hij vertelt; of misschien vertelt hij een smoesje wat op zich volkomen fantasierijk en amusant is.
De onschuld van een kind is ook zo ontwapenend; en onschuld is het meest zekere beschermende wapen tegen alle pijn, een waarheid die iedere ouder in zijn hart weet. Maar wat elke ouder zou moeten erkennen is dat de intelligentie van het kind hem de hele tijd aan het voortduwen is om onderzoeken en experimenten te verrichten die interessant en nieuw zijn. En het is aan de opvoeder om te zien dat deze interesse geen ongezonde stimulus ontvangt. Telkens wanneer de interesse sterk lijkt, zou die beslist in de kleine mind ontward moeten worden en duidelijk en vrij van mysterie moeten worden gemaakt.
Een gevoel kan in een kind volledig ontwaakt zijn voordat de onopmerkzame opvoeder er zelfs maar aan denkt dat er enige mogelijkheid zou kunnen zijn dat het kind enig idee van seks heeft; en een kind zal in zijn onschuld op zijn eigen manier omgaan met iets wat hij plezierig of interessant vindt, en zal het een of andere middel van zelf-bevrediging ontdekken. De ouders hebben met hem niet over zulke zaken gesproken; en terwijl hij een of andere nieuwe sensatie in het leven heeft gevonden zal hij graag een kameraadje zoeken om in de nieuwe interesse te delen. Op deze manier leert het ene kind van het andere en verbergt het feit voor de ouders; en zo kan een gewoonte groeien en helemaal normaal worden zonder enige specifieke significantie voor het kind te hebben.
De impressie voortgebracht door een zodanige gewoonte heeft gevolgen die bijna onvoorspelbaar zijn. Het abnormale kind zal ongetwijfeld een richting worden gegeven die zich zal ontwikkelen in een scherp begrensde smaak voor abnormaliteiten in latere jaren. Maar het gemiddelde kind zal op andere manieren lijden; het kan bijvoorbeeld met de jaren een afkeer tegen het huwelijk ontwikkelen of een kilte die invloed heeft op de relatie in het huwelijk. De impressie ontvangen door zijn mind zal onbetwistbaar zijn houding ten opzichte van het leven voor vele komende jaren kleuren, misschien wel een gevoel van minachting of schaamte voor seks opwekkend; maar welke ongezonde houding dan ook ten opzichte van de natuur op deze manier wordt opgeroepen zal zijn gehele bestaan beïnvloeden. Als ouders zich zouden realiseren dat elk kind een neiging heeft naar perversie die als spel begint, en dat het kind onderricht en leiding nodig heeft bij zijn neigingen, sommige kinderen meer en sommige kinderen minder, dan zouden veel rampen voorkomen kunnen worden.
Een kind is intelligent en kan er gemakkelijk toe gebracht worden om het verschil tussen mensen op te merken en om het edele en het schone te bewonderen. Het kan gemakkelijk worden opgeleid tot een gezonde onderscheiding, met een neiging naar alles wat gezond, weldadig en krachtig is en het grootste geluk en plezier voortbrengt, met een afschuw voor alle viezigheid en met een vrees voor de gevolgen van alle bandeloosheid. Het is niet nodig het kind te straffen of bang te maken, net zo min als dat het nodig is afschuw of angst voor een kind te voelen wanneer hij een neiging vertoont die correctie behoeft; woorden brengen gewoonlijk de best herinnerde impressies voort.
Kinderen moeten leren omgaan met de vele invloeden die van buitenaf komen. Er komen niet alleen via andere kinderen onplezierige en perverterende suggesties tijdens het spelen, zoals een Engels gezegde zegt: ´Ledigheid is des duivels oorkussen´; maar ook via oudere mensen. Ouderdom stompt vaak de verfijning van gevoel af; en zelfs onder de bejaarden en vertrouwde mensen kunnen monstrueuse neigingen worden aangetroffen die ervan genieten het ontstaan van de interesse in het kind te zien; onwetende verpleegkundigen, wellicht zonder gedachte aan kwaad, zullen met die interesse spelen en er zijn monsterlijke zielen die er boven alles genieten van de gedachte om de eerste te zijn die geniet van de passie van de jeugd; en anderen, die misschien de grootste verfijning en delicaatheid in het denken, het leven en het gevoel hebben, maar die zo´n overweldigende aantrekkingskracht in de sterkte vinden, in de lente-achtige schoonheid van de jeugd, als zijnde niet in staat ervanaf te zien om er aan te zitten, om er op de een of andere manier plezier en belangstelling van te krijgen. Er zijn ook veel oudere mensen die de tegenovergestelde sekse haten en dit overdragen op kinderen. Dit is vooral waar voor vrouwen; en het is niet ongebruikelijk dat vrouwen er hun missie van maken om jonge meiden te voorzien van vooroordelen tegen een normale en gezonde houding jegens mannen.
Er is misschien geen volwassene die niet een herinnering heeft aan een dergelijke gebeurtenis in haar of zijn leven; maar met een vage herinnering aan de vreemdheid en horror ervan, herinnert de volwassene zich ook zijn eigen buitengewone jeugdige onschuld die hem te hulp is gekomen; en dus voelt hij zich geneigd te vertrouwen op de sterkte van die zelfde onschuld in zijn eigen kind, niet overwegend in welke onbekende en moeilijke situatie een kind verstrikt kan raken.
Of anders kan een ouder heel graag zijn meid beschermen en minder geneigd zijn zijn jongen te beschermen; misschien nooit heel voorzichtig in zichzelf bespeurd welke diepte van invloed die vroege ervaring van hem, zelfs als die van korte duur was, op zijn eigen leven heeft gehad; en zich derhalve nooit heeft gerealiseerd wat voor een gemis aan sterkte in lichaamskracht, wat voor een hoeveelheid aan besluiteloosheid in de mind, aan verduistering van het levensdoel, aan verlies van de totale som van zijn individuele geluk of succes daarin bespeurd kan worden. Deze menselijke neigingen zouden zich altijd voor de mind van een ouder moeten bevinden; en het is zijn plicht de jongere op het juiste moment onder zijn bescherming te wekken.
De kennis van deze zaken is aan het ontwaken. Niet dat we daardoor worden gedwongen om deugdzaam te worden; maar dat we zien welke macht deugd en zonde hebben, naar zonde kijkend als elke activiteit die uiteindelijk ongenoegen aan de mensheid brengt. Het is de emotionele natuur die ontvankelijk is voor de wens om nieuwe sensaties te ervaren; en het is emotionele natuur die de grootse natuur is. Het grootse karakter is aan de ene kant vermeteler dan het gemiddelde; en aan de andere kant liefdevoller, responsiever, levendiger en derhalve meer geneigd om in de sloot terecht te komen. Maar degene die in de sloot terechtkomt en er toch weer ongedeerd uit komt en met vleugels vrij en puur, is een zeldzame vogel.
Er bestaat een temperament dat het onmogelijk vindt om over zulke onderwerpen te praten, een temperament dat ontzettend graag de jongere zou willen waarschuwen en die degene die blindelings een verkeerd pad bewandelt zou willen wakker maken, maar die het onmogelijk vindt om de noodzakelijke woorden te spreken. Deze terughoudendheid komt voort uit een delicaat en sensitief respect voor de menselijke natuur; dit respect is door Mohammed omschreven als Hayya, ´de eigenschap van de waarlijk religieuzen´, en geeft er de voorkeur aan het grootste vertrouwen en de grootste hoop in de jongere en in vrienden te stellen. Het is iemand die deugd uit anderen naar buiten trekt en liefderijk verzorgt. Hoe veel jonge mensen danken hun onbezoedelde gegevens niet aan het vertrouwen en de hoop die door hun moeder in hen is gesteld! Tegelijkertijd vereist educatie iets meer dan een zwijgende veroordeling; het vereist opheldering en begrip van die wet van wederkerigheid die de basiswet van de natuur is.
Een kunstenaar vertelt hoe zijn vader, voor wie hij een groot respect had, hem geen gedragsregels gaf maar hem altijd met vertrouwen en hoop behandelde; en hoe het was om van zijn schoonbroer, de man van zijn veel oudere zus, als kind een zeer noodzakelijke waarschuwing te ontvangen. De schoonbroer die de bezieling, de edelmoedigheid, de vriendelijkheid, het enthousiasme voor het leven in de jongere zag, nam hem mee naar verschillende delen van de stad en attendeerde hem op de verschillende typen van de mensheid; tegelijkertijd bracht hij hem de grote overleveringen van zijn ras en zijn familie, van de idealen van zijn vaders, van de schoonheid en de trots van adeldom in herinnering. Wat hij betoogde en wat de jongere met zijn eigen ogen zag liet een niet-aflatende impressie op zijn mind achter van de effecten van geperverteerd leven en beïnvloedde zijn gehele levensloop. De jeugd is genereus, de jeugd is hartstochtelijk en is zelden niet in staat om te reageren.