Muziek wordt door Soefi´s Ghiza-i-ruh, het voedsel voor de ziel, genoemd. Daar muziek de goddelijkste kunstvorm is verheft ze de ziel naar de hogere spirit; muziek die zelf ongezien is bereikt snel het ongeziene; net zoals alleen de diamant de diamant kan breken, zo worden muzikale vibraties gebruikt om de fysieke en mentale vibraties inactief te maken opdat de Soefi opgetild kan worden naar de spirituele sferen.
Muziek bestaat uit vibraties die zich vanuit de top naar de bodem hebben gewikkeld en als zij slechts systematisch zouden worden gebruikt dan zouden ze vanuit de bodem naar de top kunnen worden ontwikkeld. Ware muziek wordt alleen door de meest getalenteerde mensen gekend. Muziek heeft vijf aspecten:
1. Tarab – muziek die beweging van het lichaam in gang zet (artistiek)
2. Raga – muziek die het intellect aanspreekt (wetenschappelijk)
3. Qul – muziek die gevoelens schept (emotioneel)
4. Nida – muziek gehoord in visioen (bezielend)
5. Saut – muziek in het abstracte (celestijns)
Muziek is altijd het favoriete Soefi-middel geweest voor spirituele ontwikkeling. Rumi, de auteur van de Masnavi, introduceerde muziek in zijn Maulvi Orde en genoot van de herinnering aan de associatie van zijn gezegende murshid terwijl hij ernaar luisterde. Sinds die tijd is muziek het tweede onderwerp van de Soefi-oefeningen geworden. Zij beweren dat muziek in beide werelden harmonie schept en eeuwige vrede brengt.
De grote mysticus van India, Khwaja Moin-ud-Din Chishti, introduceerde muziek in zijn Chishtia Orde. Zelfs vandaag de dag worden er onder de Soefi´s muzikale feesten voor de verheffing van de ziel gegeven, genaamd Suma.
