Extase wordt door Soefi´s Wajad genoemd: het wordt vooral onder de Chishti´s ontwikkeld. Deze zegen is het teken van spirituele ontwikkeling en ook de opening voor alle inspiraties en machten. Dit is de toestand van eeuwige vrede, die van alle zonden zuivert. Alleen de meest gevorderde Soefi´s kunnen Wajad ervaren. Ofschoon het een zeer zegenrijke en fascinerende toestand is, raken degenen die zich helemaal eraan overgeven uit balans, want te veel van iets is onwenselijk; net zoals de arbeid van de dag een voorloper is voor de rust van de nacht, zo is het beter om alleen na de verplichte uitvoering van de wereldse plichten van deze spirituele zegen te genieten.
Soefi´s genieten over het algemeen van Wajad terwijl ze naar muziek luisteren die Qawwali heet, speciale muziek die emoties van liefde, angst, verlangen, berouw etc. produceert.
Er zijn vijf aspecten van Wajad: Wajad van derwisjen, die een ritmische beweging van het lichaam produceert; Wajad van idealisten, uitgedrukt door een opwindende sensatie van het lichaam, tranen en zuchten; Wajad van devoten, die een geëxalteerde toestand creëert in het fysieke en mentale lichaam; Wajad van heiligen, die volmaakte kalmte en vrede uitdrukt; en Wajad van profeten, de verwerkelijking van het hoogste bewustzijn genaamd Sadrat al Manteha.
Degene die door welwillende bemiddeling van de murshid arriveert bij de toestand van Wajad is ongetwijfeld de gezegendste ziel en verdient alle adoratie.
