Omdat het leven een continue strijd is, hangen je succes, mislukking, geluk of verdriet meestal af van je kennis van deze strijd. Wat ook je beroep in het leven is, wat ook je kennis, als je de kennis van de strijd van het leven mist dan mis je de belangrijkste van alle kennis.
De vraag komt op waaruit deze kennis van de levensstrijd bestaat? Die is opgebouwd uit kennis van oorlogvoering, hoe te vechten en hoe vrede te stichten. De menselijke natuur begaat heel vaak de fout om partij te kiezen, ofwel de kant van de oorlog ofwel de kant van de vrede. Maar als je de geschiedenis van landen en rassen bestudeert dan zul je ontdekken dat het deze fout was die vaak hun mislukking heeft veroorzaakt. Er zijn tijden geweest waarin landen en rassen in hun karakter de kennis van vrede hebben ontwikkeld, bijvoorbeeld volkeren zoals de Hindoes met hun zeer oude beschaving; maar die kon hen niet volledig bevredigen omdat er een kant van de menselijke natuur werd verwaarloosd en verkeerd werd begrepen.
Oorlog komt op dezelfde manier als vrede voort uit God. Een vrucht moet door veel processen heen gaan om rijp en zoet te worden. Zonneschijn en regen zijn beide nodig om de vrucht rijp te maken; en dat laat zien dat oorlog en vrede beide hun plek hebben. Maar met ons beperkte begrip vatten we niet altijd de rechtvaardigheid van datgene wat ons wordt aangedaan. Als iemand bijvoorbeeld door alle beschavingen heen had geleefd dan zou hij heel anders denken als de doorsnee-mens van tegenwoordig; en zo is het ook met God met betrekking tot Zijn kennis van de wereld in zijn geheel. Wij zijn te beperkt om dat te begrijpen.
In de huidige tijd lijkt het erop alsof de kennis van oorlogvoering zich heeft ontwikkeld; maar aan de andere kant is de kennis van vrede afwezig; want de volle kennis van oorlogvoering is zowel de kennis van de strijd als de kennis van vrede. Dit kan volgens de mystici geleerd worden door met zichzelf te strijden en door vrede teweeg te brengen met je eigen ziel. Het leven van een individueel wezen is niet zo verschillend van het leven van de wereld. Het huis van een individueel persoon is niet verschillend van de wereld. Het lichaam, de mind en de spirit van iemand vormen het gehele universum. Een individueel leven kan het gat dichten tussen de dageraad van de schepping en de laatste dag. De mens realiseert zich niet hoe belangrijk zijn eigen leven, zijn zelf, is; en de studie van zijn eigen leven en zijn eigen zelf is een studie van het grootste belang.
Een gezond iemand heeft verscheidene ziekten, verscheidene stoornissen, die aan zijn deur aan het wachten zijn, die aan het wachten zijn op de gelegenheid waarop zij hem kunnen aanvallen. Iemand met weelde heeft er velen voor zijn deur staan die wachten op de gelegenheid om wat hij bezit van hem af te pakken. Iemand over wie goeds wordt verteld heeft er velen wachten die het moment afwachten waarop er iets slechts over hem verteld kan worden. Hoevelen wachten er niet op de gelegenheid om iemand die de macht of de positie heeft, naar beneden te trekken en om hem naar beneden te zien glijden vanaf de plaats waar hij staat! En wat laat dit zien? Waarom is dit zo? Je kunt duizend redenen aanvoeren en toch geen enkele passende reden. De beste uitleg die je kunt geven is dat het leven een continue strijd is.
Het proces van de schepping begon zo. Volgens de wetenschap komt licht voort uit frictie. Het is de ene macht die aan het vechten is tegen de andere macht; en vanuit deze twee verschillende krachten die op elkaar botsen volgt een effect en dat effect in de werkelijkheid kan het leven worden genoemd.
Hierin ligt het geheim van zowel liefde als haat. Je ziet in het koninkrijk van de dieren dat het de eerste neiging van de dieren is om instinctief met elkaar te vechten. Deze neiging wordt aangepast; en deze aanpassing en verminderde kracht brengt wat wij deugden noemen in hen voort. Net zoals er in de Koran wordt gezegd dat de wereld uit duisternis werd geschapen, zo komt wijsheid voort uit onwetendheid. En de beste kennis is niet alleen de kennis van alles wat goed en mooi is, alles wat harmonieus en vreedzaam is, maar ook de kennis van de oorzaken die zich achter alle conflicten en alle strijd bevindt die je in het leven tegemoet moet treden. De reden waarom de mens deze kennis over het algmeen mist is omdat hij wil vechten wanneer hij wordt geconfronteerd met een strijd in plaats van dat hij eerst wil leren hoe hij moet vechten. En degene die de strijd van het leven in gaat zonder eerst de kennis van oorlogvoering te hebben geleerd verliest uiteindelijk. Maar degene die eerst deze oorlogvoering van het leven leert, leert de reden en de oorzaken ervan en raakt daardoor beter in staat de strijd van zijn leven te bevechten.
Christus verwees naar dit geheim toen hij zei: ´Weersta het boze niet´. Dit betekent dat als je elke keer wanneer er in een ander iets verkeerd of onrechtvaardig lijkt, weerstand biedt en de strijd aan wil gaan, je uiteindelijk je macht verliest. Want de vaardige generaal is niet degene die altijd aanvalt. De vaardige generaal is degene die stevig in de verdediging staat. Zijn succes is zekerder dan het succes van degene die continu aanvalt. Je ziet in het dagelijkse leven heel vaak dat je door driftig te worden bij iemand die al driftig is, je niets wint maar slechts het pad van stomheid gaat bewandelen. Hij die voldoende zelfbeheersing heeft om standvastig te zijn op het moment dat een ander boos is, wint uiteindelijk. Niet degene die hardop honderd woorden heeft gezegd heeft gewonnen, maar degene die misschien maar één woord heeft gezegd.
Het voornaamste wat voor deze strijd in het leven nodig is is het leger op orde te houden. En wat is dit leger? Dat is je macht van de zenuwen. Als je geen controle hebt over je zenuwen dan zul je niet in staat zijn je levenswandel onder controle te hebben, wat je beroep, professie of levenswandel ook is. Mensen bestuderen tegenwoordig politieke economie of verscheidene andere soort economie, maar de economie die het essentiëelst is is spaarzaam te zijn met de krachten die je tijdens het leven gezond en sterk maken. Dit leger dient gedrild te worden en op bevel te gehoorzamen. En je zult het bewijs hiervoor vinden wanneer je kunt slapen als dat jou goeddunkt, wanneer je kunt rusten, eten, werken als dat jou goeddunkt; dan voer je werkelijk het bevel over dat leger.
De officieren van dit leger zijn de vermogens van de mind. Dat zijn er vijf: het vermogen om het gedachte vast te houden, het vermogen om te denken, het vermogen om te voelen, het vermogen om te beredeneren en te oordelen en het vermogen in de mens dat het belangrijkste is, namelijk het vermogen van ´ik´ of het ego. Zelfs in een lichaam met sterke zenuwen kun je geen succes verwachten in de oorlogvoering van het leven wanneer deze vijf vermogens die werkzaam zijn als de generaals van het leger niet in orde, niet helder, zijn. Je moet de kunst van het trainen van deze generaals van het leger in je eigen lichaam verder bestuderen en beoefenen.
Zelfs met een leger en met competente generaals dien je echter de kennis te bezitten over hetgeen waartegen je aan het strijden bent. Want heel vaak is de mens aan het strijden met zijn eigen werkelijke belang. Tijdens de strijd is het een bedwelming; hij is aan het strijden maar hij weet niet waar hij naar op weg is en op het einde van de strijd, zelfs als hij heeft gewonnen, zal hij ontdekken dat zijn overwinning een verlies is.
Er schijnt tegenwoordig een groot zoeken en enthousiasme overal te heersen; een nieuw soort drang schijnt er in de mensheid te zijn gewekt om het leven en de waarheid te begrijpen. En zeer groot aantal mensen zijn op zoek naar de beste manier om de macht te verwerven die nodig is om door het leven heen te strijden; en weer een klein aantal is op zoek naar een manier om vrede voor zichzelf en anderen te brengen. Beide groepen missen echter in hun zoektocht die balans die slechts door begrip, door studie en door beoefening van de kennis van zowel oorlog als vrede, teweeg wordt gebracht. Zonder de oorlog te kennen kun je niet diepgaand de vrede kennen; zonder begrip van vrede kun je niet diepgaand de oorlog kennen. Wat er vandaag de dag nodig is, is de studie van het leven in het algemeen en dat betekent de kennis van zulke vragen als wat het doel van het leven is, wat werkelijk weldadig is, wat de natuur is en waar het doel zich bevindt. Het heeft geen zin iets te beoefenen zonder het eerst te bestuderen. Wat betekent op een wereldse wijze wijs? Dat betekent deskundige in deze oorlogvoering van het leven; te weten hoe te strijden, hoe vrede te stichten, waarom te strijden en welk doel er wordt volbracht door vrede.
Het dient echter helder begrepen te worden dat de strijd met jezelf vrede betekent en de strijd met een ander oorlog. Wanneer iemand dat niet op zichzelf heeft beoefend dan kan hij niet competent zijn om met anderen te strijden. Wanneer je ontdekt wat het geheim achter deze schepping is dan ontdek je dat er uit één leven, de oorsprong en het doel van alles, dit leven van variëteit is gekomen. Daarom is de natuur van het leven waaruit deze wereld van variëteit is gekomen vrede en de natuur van dit leven van variëteit is oorlog. Je kunt niet zonder oorlog of zonder vrede zijn. Je zou kunnen zeggen dat alle oorlog in het leven zou moeten eindigen, maar dat heeft geen betekenis; je zou net zo goed kunnen zeggen dat de wereld van variëteit niet zou moeten bestaan. Waar meervoudigheid is daar dient conflict te zijn; en hoewel conflict een tragedie lijkt, is de ware tragedie onwetendheid. In plaats van de strijd van het leven te willen beëindigen of in plaats van weerstand te bieden aan vrede zou je kennis van het leven moeten verzamelen en daardoor de wijsheid te verwerven die het doel van het leven is.
