De filosofie van de wederopstanding

We vinden het woord ´wederopstanding´ niet alleen in de Bijbel, maar ook in de Koran en in andere geschriften. Wat waarheid is wordt vals wanneer die verkeerd wordt begrepen en zelfs het valse wordt waar als het op juiste wijze wordt begrepen.

Het volgende verhaal zal helpen om de betekenis van het woord wederopstanding te verklaren. Er was ooit een koning die wilde dat zijn zoon alle facetten van het leven zou ervaren en om die reden hield hij hem onwetend over het feit dat hij een prins was. Hij gaf opdracht een paleis met zeven verdiepingen te bouwen. De begane grond was heel eenvoudig en doorsnee. Elke verdieping was iets uitgebreider dan de voorafgaande, tot de zesde verdieping, die op bijzonder schitterende manier was gemeubileerd en in elk opzicht de inwoning van een koning waardig was. De kleine prins werd met zijn kindermeisjes en bedienden op de begane grond geplaatst om daar te leven en hij leefde in zijn eenvoudige omgeving vele jaren gelukkig en tevreden.

Toen hij ouder werd, werd hij nieuwsgierig en vroeg of er iets te zien was op de andere verdiepingen van het huis. De bedienden antwoordden dat er zes andere verdiepingen waren en dat hij vrij was die te bezoeken. Er werd hem ook verteld dat hij met behulp van de lift omhoog kon gaan. De jongen ging de lift in, maar hij zorgde ervoor dat hij zijn grip op het touw niet kwijtraakte, want hij wilde er zeker van zijn dat hij terug kon keren naar de begane grond waar hij zo vertrouwd mee was. Op deze manier onderzocht hij alle zeven verdiepingen. De vader had bepaald dat hij pas Kroonprins genoemd zou worden als hij alleen omhoog kon gaan en het paleis zou gaan onderzoeken, dat tenslotte helemaal het zijne was.

De zeven verdiepingen die in dit verhaal worden vermeld kunnen geïnterpreteerd worden als de zeven bestaansniveaus en deze niveaus zijn op grond van erfelijkheid van ons. Wij worden op de begane grond geplaatst, de aarde, omdat we daar werk te verrichten hebben. Het belangrijkste werk dat we in het leven te verrichten hebben is om alle zeven verdiepingen onder onze hoede te nemen. De Meester, Jezus Christus, is door alle zeven bestaansniveaus heen gegaan en heeft het bevel gegeven: ´Wees volmaakt zoals uw Vader die in de hemel is, volmaakt is´. Deze staat van volmaaktheid is het voortgaan vanaf de beperkte tot aan de onbeperkte bestaanstoestand. De lift is de adem en wanneer ons lichaam verdergaat naar de volgende verdieping en zijn grip op de adem verliest, dan betekent dat zijn dood.

In feite gaat de ziel via de dood vrijelijk de hogere bestaansniveaus binnen en dat is de betekenis van wederopstanding. Er zitten twee facetten aan wederopstanding, het negatieve en het werkelijke. De negatieve wederopstanding vindt plaats wanneer we verdergaan naar de hogere bestaansniveaus in het leven door middel van de adem en het touw, het fysieke lichaam, vasthouden en weer terugkomen naar de begane grond, de aarde. Dit is de betekenis van de woorden in de Koran: ´Sterf vóór de dood´. Deze negatieve wederopstanding is het onderricht van de Soefi´s en is het volledige doel van het contemplatieve leven dat zij leiden. Het neemt de angst voor de dood weg en de dood wordt ´de brug die vriend met vriend verenigt´. Jezus liet, toen hij de aarde verliet, zijn fysieke lichaam voor altijd achter en dat was zijn positieve wederopstanding.

Wanneer we slapen en dromen laten we ons fysieke lichaam achter en leven we in onze verfijndere lichaam zolang als het duurt. Het verfijndere lichaam is een replica van ons fysieke lichaam; beide lichamen zijn met elkaar beïndrukt en zijn precies hetzelfde. Dit geeft antwoord op de vraag hoe het kwam dat Jezus aan zijn discipelen verscheen in wat zij geloofden dat zijn fysieke lichaam was. Hij had hen beloofd dat hij weer tot hen zou komen en het was hun oprechte verlangen en liefhebbende devotie die zijn aanwezigheid creëerden. Dit hele universum werd gecreëerd door de macht van de mind. Deze macht bevindt zich in ieder van ons en onze macht om te creëren is in verhouding met de oprechtheid en werkelijkheid van onze verlangens. Dit was het geval met de trouwe discipelen. Het was hun oprechte liefde en verlangen die de aanwezigheid van hun Heer creëerden.