We vinden in de Bijbel de woorden: ´In het begin was er het Woord en het Woord was God´; en we vinden ook dat het Woord Licht is en dat toen dat licht tot dageraad werd de gehele schepping zich manifesteerde. Dit zijn geen alleen maar religieuze dichtregels; voor de mysticus of de ziener wordt er de diepste openbaring in omvat.
De eerste frase maakt ons duidelijk dat als er al iets bestaat dat we uit kunnen drukken, we dat slechts uit kunnen drukken door wat we woord noemen. De tweede frase verklaart een ander aspect van dit mysterie en dat is dat er om het de ziel mogelijk te maken, omgeven door de duisternis van deze wereld van illusie, naar het licht te komen eerst het woord nodig was. Dit betekent dat de oorspronkelijke Spirit werd weggestopt in het mysterie van het woord en dat er in het mysterie van het woord het mysterie van de spirit gevonden moest worden.
Hier is een gedachte waarover je jarenlang diep kunt peinzen; elke keer met vernieuwde inspiratie. Het leert dat het eerste teken van leven dat zich manifesteerde de hoorbare expressie was, of geluid; dat is het Woord. Wanneer we deze interpretatie vergelijken met de Vedanta-filosofie dan ontdekken we dat de twee identiek zijn. Sinds mensenheugnis hebben de Yogis en de zieners van India het Woord-God aanbeden, of Geluid-God; en rondom dit idee wordt de gehele mystiek van geluid of van uiting gecentreerd. Het grote belang van het woord werd niet alleen onder de Hindoes maar ook onder de Semitische rassen erkend. De heilige Naam, het heilige Woord werden altijd hooggeacht in de joodse religie. Ook in de Islam, die grote religie waarvan het Westen nog maar het begin van de mystiek aan het ontdekken is, vind je de doctrine van Ismahism die geïnterpreteerd kan worden als de doctrine van het mystieke woord. De volgelingen van Zarathoestra, die hun religie ver voor de tijd van Boeddha of Christus geschonken hadden gekregen, en die veel van hun leringen hebben verloren door de veranderingen in tijd en omstandigheden, hebben toch altijd hun heilige woorden bewaard. Sanskriet is nu een taal die al lang dood is, maar in de meditaties van de Indische Yogis worden Sanskriet-woorden nog steeds gebruikt vanwege de macht van geluid en vibratie die ze omvatten.
Hoe dieper we in het mysterie van het leven duiken hoe meer we ontdekken dat het hele geheim wordt verborgen in wat we woorden noemen. De gehele occulte wetenschap, alle mystieke oefeningen worden gebaseerd op de wetenschap van het woord of het geluid. De mens is een mysterie in alle aspecten van zijn wezen; niet alleen in mind en ziel, maar ook in dat organisme dat hij zijn lichaam noemt. Het lichaam van de mens, zo zeggen de Soefis, is de tempel van God; en dit is niet slechts een gezegde of overtuiging, want als de mens zijn lichaam vanuit het mystieke gezichtspunt bestudeert dan zal hij ontdekken dat het veel subtieler en ver-reikender is en in staat is om veel meer te doen, te begrijpen en te voelen dan hij gelooft dat het kan.
Er zijn vermogens van de ziel die zichzelf via een bepaald centrum in het lichaam van de mens uitdrukken; en net zoals er gedeelten van land zijn die nooit vruchtbaar zijn geworden omdat water ze nooit heeft bereikt, is het met deze centra wanneer de adem ze nooit bereikt. Ze zijn intuïtief, zij zijn vol vrede en evenwicht, zij zijn de centra van verlichting; toch zijn zij nooit gewekt, want de mens heeft slechts geademd in die delen van zijn lichaam waardoor hij leeft, eet en handelingen verricht. Hij is slechts voor de helft levend als je zijn bestaan vergelijkt met de volheid van het leven die kan worden verworven door spirituele ontwikkeling.
Het kan vergeleken worden met het wonen in een grote stad en niet weten dat er veel mooie dingen zijn die je nooit hebt gezien. Net zoals er veel mensen zijn die naar verre landen reizen en die hun eigen land niet kennen, is het met de mens. Hij is geïnteresseerd in alles wat schoonheid en vreugde bezorgt en kent toch niet de bron van al die zaken in zichzelf.
De mens haalt adem, maar hij ademt niet op de juiste manier. Net zoals de regen op de grond valt, kleine plantjes laat rijpen en de grond vruchtbaar maakt, valt de adem, de essentie van alle energie, als een regen op alle delen van het lichaam. Dit gebeurt ook in het geval van de mind; maar de mens kan nooit dat deel van de adem waarnemen dat de mind doet herleven; alleen wat in het lichaam wordt gevoeld is waarneembaar. Maar voor de gemiddelde mens is het zelfs in het lichaam niet waarneembaar; hij weet er niets van af behalve wat er verschijnt in de vorm van inhalatie en exhalatie via de neusgaten. Slechts dit wordt bedoeld als de mens het over de adem heeft.
Wanneer we de wetenschap van de adem bestuderen dan is het eerste wat we opmerken dat de adem hoorbaar is; het is een woord op zich, want wat we een woord noemen is slechts een meer benadrukte uiting van de adem vormgegeven door de mond en de tong. In de gevangenschap van de mond wordt de adem stem en derhalve is de oorspronkelijke conditie van een woord adem. Als we zouden zeggen: ´Eerst was er de adem´, dan zou dat hetzelfde zijn als het gezegde: ´In het begin was er het woord´.
Het eerste leven dat er bestond was het leven van God, en vandaaruit heeft de gehele manifestatie zich vertakt. Het is een veelvoudige expressie van dat ene leven; een bloem die als zo veel bloemblaadjes bloeit, een adem die zichzelf als zo veel woorden uitdrukt. Het heilige idee dat is verbonden aan de lotusbloem drukt dezelfde filosofie uit, de vele levens in de ene God symboliserend. Zoals de Bijbel zegt: ´In God leven we, bewegen we en hebben we ons wezen´. Wanneer de mens in gedachte van God wordt gescheiden heeft zijn overtuiging voor hem geen zin, is zijn aanbidding van weinig nut voor hem; want alle vormen van aanbidding of overtuiging zouden de mens dichter tot God moeten trekken en datgene wat de mens van God scheidt heeft geen waarde.
Wat maakt een woord heilig of belangrijk? Is niet elk woord even heilig en belangrijk als een ander? Dat is waar; maar voor wie is het heilig? Voor de zuivere en geëxalteerde zielen voor wie elk woord de naam van God ademt, maar niet voor de gemiddelde mens. Er zijn zielen die zich in die evolutietrap bevinden waarin elk woord de heilige Naam is. Maar wanneer een leraar een methode schenkt wordt die niet gegeven aan de geëxalteerde zielen maar aan de beginnelingen; en derhalve worden er woorden geselecteerd en aan de leerlingen gegeven door de leraar, de Guru of de Murshid, net zoals een medicus een voorschrift zou uitschrijven, wetend voor welke klacht en voor welk doel dat wordt gegeven. Hafiz zegt: ´Accepteer elke instructie die uw leraar u geeft, want hij weet wat uw pad is en waar het goede van u is´.
Mystici hechten een groot belang aan het aantal herhalingen, want getallen zijn een wetenschap en elk aantal herhalingen heeft een bepaalde waarde. Een herhaling betekent het ene en een paar meer kan iets heel anders betekenen, net zoals bij medicijnen een korreltje van een drug healen kan en tien het leven vernietigen. Toen Christus beval af te zien van ijdele herhalingen doelde hij niet, zoals zo vaak wordt gedacht, op de heilige Naam zoals gebruikt in aanbidding of religieuze oefeningen. Er was onder de Semitische volkeren de gewoonte, en die bestaat nog steeds in het Oosten, dat mensen op straat of op de markt constant de naam van God gebruiken. Zij zouden die continu inbrengen in de handel of het zakendoen, in ruzies en uiteenzettingen en tegen dit misbruik van de heiligste naam sprak Christus zich uit. In herhaling ligt de geheime macht; het is derhalve is grote fout wanneer mensen de manieren van spirituele ontwikkeling licht opnemen als ware het een alledaagse interesse, een hobby, en leren uit een boek of uit een of andere onbeduidende instructie die hen wordt geschonken. Als zij pogen om slechts op grond van zulke kennnis te beoefenen dan riskeren ze hun leven. Als een centrum dat op een bepaalde tijd van de evolutie van iemand zou moeten worden gewekt voor die tijd wordt gewekt dan zou dat een ramp zijn.
Er zijn bepaalde woorden die zegening in het leven aantrekken; sommige trekken macht aan, sommige brengen verlichting van moeilijkheden, sommige geven moed en kracht. Er zijn woorden die kunnen healen, andere schenken comfort en gemak en weer andere hebben zelfs nog grotere effecten. Wanneer nu iemand die vrede en rust nodig heeft woorden gebruikt die moed en kracht schenken dan zal hij zelfs nog rustelozer worden. Het is net als iemand tonic geven om te genezen van een hoge koorts.
Dan is er nog een kwestie, namelijk, wat maakt een woord machtig? Is dat de betekenis, de vibratie, de manier waarop het wordt gebruikt of de kennis van de leraar die de leerling leert het te herhalen? Het antwoord is dat sommige woorden macht hebben vanwege hun betekenis; andere vanwege de vibraties die ze produceren; weer andere voor hun invloed op de verscheidene centra. En er zijn sommige woorden gegeven door heiligen, wijze mannen en profeten die op inspirerende wijze van God af zijn gekomen; in hen bevindt zich de gehele zegening en het mysterie van hoe alles te verwerven wat de ziel in het leven verlangt. Als er al een of ander fenomeen of mirakel bestaat dan bevindt dat zich in de macht van woorden; degenen echter die deze macht kennen en die die macht bezitten laten die nooit zien aan anderen. Spirituele ontwikkeling is niet iets om aan mensen te tonen om te bewijzen dat het waar is, of als een show.
Wat waar is, is bewijs op zich; wat onbetaalbaar of niet in geld is uit te drukken hoeft niet zo nodig opgehemeld te worden in het bijzijn van mensen. Wat werkelijk is is werkelijk en het waardevolle is waardevol op zich; het heeft geen uitleg of pleidooi nodig.
De grootste les van mystiek is alles te weten, alles te winnen, alles te verwerven en te zwijgen. Hoe meer een discipel wint, hoe nederiger hij wordt; en wanneer iemand dit gewin een middel maakt om zich op de een of andere manier superieur aan anderen te betonen dan is dat een bewijs dat hij het niet echt bezit. Hij kan een vonkje binnen in zichzelf hebben, maar de fakkel is nog niet verlicht. Er is onder de Hindoes een gezegde dat de boom die veel fruit draagt diep buigt.
Woorden hebben de macht om via verschillende delen van het lichaam van de mens te vibreren. Er zijn woorden die in het hart weerklinken en er zijn andere woorden die dat in het hoofd doen. En weer andere hebben de macht over het lichaam. Door bepaalde woorden kunnen duidelijk afgegrensde emoties tot leven gewekt worden of gekalmeerd. Er is ook een wetenschap van lettergrepen die haar eigen specifieke effect heeft.
Wagner herhaalde slechts de lering van de mystici uit het Oosten toen hij zei dat degene die de wet van vibraties kent het gehele geheim van het leven kent.
