De mysticus die de waarde van het woord kent vindt dat woord eerst in zichzelf; want het geheim van alle kennis die je in de wereld verwerft, of dat nu op wereldse of op spirituele wijze gebeurt, is de kennis van het zelf. Muziek bijvoorbeeld wordt op uiterlijke wijze gespeeld, maar waar wordt die gerealiseerd? Die wordt van binnen gerealiseerd. Een goed woord of een slecht woord wordt op uiterlijke wijze uitgesproken, maar waar wordt dat gerealiseerd? Dat wordt van binnen gerealiseerd. Waar is dan de realisatie van deze manifestatie, van deze schepping die zich voor ons bevindt in al haar aspecten? De realisatie ervan bevindt zich van binnen.
Tegelijkertijd gaat de fout van de mens almaar door. In plaats van realisatie van binnen te vinden wil hij die altijd buiten zich vinden. Het is net als iemand die de maan wil zien en er toch op de grond naar zoekt. Als iemand echter duizenden jaren lang naar de maan zoekt door naar de grond te kijken dan zal hij die nooit zien. Hij zal zijn ogen moeten opheffen en naar de lucht moeten kijken. En zo is het ook met degene die het geheim van het leven buiten zich zoekt; hij zal het nooit vinden, want het mysterie van het leven is slechts van binnen te vinden. Zowel de bron als het doel bevinden zich van binnen en daar zal hij die vinden als hij zoekt.
Wat is geluid? Is het iets van buiten of iets van binnen? Het uiterlijke geluid wordt slechts hoorbaar omdat het geluid van binnen gaande is en wanneer het geluid van binnen wordt afgesloten dan is het lichaam niet in staat het uiterlijke geluid te horen. De mens is tegenwoordig zo gewend geraakt aan het uiterlijke leven dat hij er nauwelijks aan denkt om in zijn eentje te gaan zitten. En wanneer hij in zijn eentje is houdt hij zich bezig met een krant of iets anders. Door zich altijd maar bezig te houden met het uiterlijke leven verliest de mens zijn verbinding met het leven van binnen. Zijn leven wordt kunstmatig en het resultaat is niets anders dan teleurstelling; want er is in deze wereld niets in de vorm van geluid, zichtbaar noch hoorbaar, dat zo attractief is als het geluid van binnen. Dat komt omdat alles wat de zintuigen aanraken en dat voor de mind van de mens begrijpbaar is, wordt beperkt in tijd en effect en zo voorbij zijn eigen grenzen geen effect heeft.
Het mysterie van het leven heeft niet alleen betrekking op het materialistische plan, maar gaat veel verder. Dit mysterie houdt ook verblijf in de adem, want de voortzetting van de adem en de polsslag houdt het mechanisme van het lichaam gaande. Het lijkt erop dat mensen van vroeger een grotere kennis bezaten van dit mysterie dan de mensen van tegenwoordig. Want wat wordt er bedoeld met de luit van Orpheus? Het betekent het menselijke lichaam, dat een luit is en bedoeld is dat er op wordt gespeeld. Wanneer deze luit niet wordt gerealiseerd, wanneer die niet wordt begrepen, wanneer die niet voor het juiste doel wordt gebruikt dan blijft dit lichaam zonder het gebruik waarvoor het geschapen werd en heeft het niet het doel volbracht waarvoor het werd gemaakt.
De adem gaat ver voorbij hetgeen de wetenschapper weet; hij is zich slechts bewust van de vibraties van de lucht die in- en uitgaan en hij kijkt niet verder. De hartslag en de slag in de slapen, de polsslag houden allemaal een ritme aan. De mens denk erg zelden na over hetgeen er van dit ritme afhangt. Het gehele leven hangt ervan af. Deze adem die je ademt is zeker een geheim op zich; hij is niet alleen een geheim maar hij is ook de uitdrukking van het gehele mysterie, iets waarvan de psychologie van het leven afhangt. De wetenschap van medicijnen heeft duizenden jaren lang grotendeels afgehangen van het ontdekken van fysieke klachten van het lichaam door zijn ritme en door de adem. De klassieke medische wetenschap wist dat gezondheid afhing van het ritme van vibraties. En nu is er weer een tijd aangebroken waarin medici de wet van vibraties waar de gezondheid van de mens van afhangt proberen uit te vinden.
Als het menselijke lichaam een luit is dan heeft elk woord dat men uitspreekt, elk woord dat men hoort een effect op zijn lichaam; en het heeft niet alleen een effect op het lichaam maar ook op de mind. Als iemand zichzelf constant dwaas noemt of zichzelf dwaas genoemd hoort, zal hij geleidelijk aan dwaas worden zelfs als hij wijs was; en het is ook waar dat als iemand die dom is constant wijs genoemd wordt, hij dan in de loop van de tijd wijs wordt.
Het effect van de naam van iemand draagt veel bij aan zijn leven en heel vaak zie je dat de naam van iemand effect heeft op zijn lot en carrière; dat komt omdat hij die specifieke naam elke dag zo vaak hoort noemen. Komt het niet voor dat iemand die iets humoristisch zegt in lachen uitbarst en iemand die iets droevigs zegt in huilen uitbarst? Als dat zo is wat voor een effect heeft dan niet elk woord dat je uitspreekt in je dagelijkse leven op jezelf en op je omgeving!
Je kunt hierdoor zien dat het vroegere bijgeloof over het niet uitspreken van een ongelukkig of een ongewenst woord een betekenis heeft. In het Oosten wordt een kind altijd getraind om na te denken voordat het een woord uit, want elk woord heeft psychologische betekenis en psychologisch effect. Heel vaak worden mensen als ze een gedicht lezen of een lied van grote liefde zingen, een lied van leed of tragedie, erdoor beïnvloed; en heel vaak verandert hun leven en wordt dat er ook door beïnvloed.
Iemand die over zijn ziekte spreekt voedt zeker die ziekte. Ik heb heel vaak mensen horen zeggen dat als een pijn bestaat het werkelijkheid moet zijn; hoe kun je die ontkennen? Het is amusant hen dit te horen zeggen, omdat de werkelijkheid zo ver weg is en ons dagelijks leven is zodanig dat we van ´s morgens vroeg tot ´s avonds laat niets anders doen dan die te ontkennen. Als je maar zou weten waar de waarheid ligt, wat de waarheid is, als je die maar zou kennen en zou zien, dan zou je begrijpen dat in werkelijkheid al het andere niet-bestaand is.
Wanneer je het geheim achter dit idee bestudeert dan dien je de macht van het woord toe te geven. Dit is een metafysische wetenschap die bestudeerd zou moeten worden. De diepte van het woord van elke persoon is erg verschillend en als iemand op een dag honderd woorden heeft uitgesproken denk je dan dat elk woord dezelfde macht heeft? Nee, de macht en het effect van elk specifiek woord hangt af van de toestand waarin die persoon zich bevond. Het hangt ervan af vanuit welke diepte het woord opstijgt, en daarvan hangt de macht en het licht van dat woord af. Je zult bijvoorbeeld altijd ontdekken dat het woord van iemand die de gewoonte heeft om een leugen te vertellen en die onoprecht is, geen kracht heeft; en het woord van degene die met overtuiging spreekt, die oprecht is en die de waarheid zegt heeft kracht. Zijn woord heeft licht, zijn woord dringt door. Soms is de stem van iemand vol verdriet en diepbedroefd; zijn woord is vol oprechtheid en het heeft de macht om door te dringen; zodanig is het effect op de luisteraar. Dan is er de persoon die lichtzinnig is, die niet diep is, die in het leven niet serieus genoeg is; alles wat hij zegt en doet bevindt zich altijd aan de oppervlakte. Hij inspireert niemand met vertrouwen, want hij heeft zelf geen vertrouwen.
Bovendien zal het woord macht hebben in overeenstemming van de verlichting van de ziel en dan komt dat woord niet uit de menselijke mind vandaan; dat woord komt uit de diepte vandaan, vanuit een of ander mysterieus deel dat is verborgen voor de menselijke mind. En je leest in verband met zulke woorden in de geschriften frasen zoals ´zwaarden van vuur´ of ´tongen van vuur´. Of het nu een dichter was of een profeet, toen dat woord vanuit zijn brandende hart kwam steeg het als een brandende vlam. Overeenkomstig de goddelijke spirit die zich in het woord bevindt, heeft dat woord leven, macht en inspiratie. Denk aan de levende woorden uit vroeger tijden; denk aan de levende woorden die je in de geschriften leest, de levende woorden van de heiligen, de verlichten; zij leven en zullen altijd leven. Het is een muziek die magie genoemd kan worden en een magie voor altijd. Wanneer ook maar zulke woorden worden herhaald hebben ze dezelfde magie en die macht.
Die woorden die de verlichte zielen van alle tijden hebben uitgesproken zijn bewaard door hun leerlingen. In welk deel van de wereld deze wijze mannen ook werden geboren of leefden, wat zij hebben laten vallen als woorden is verzameld als ware parels en als een geschrift bewaard. En derhalve, waar je ooit maar gaat in het Oosten, vind je dat de volgelingen van de verschillende religies de woorden gebruiken van de verlichten wanneer ze ook maar bidden en zij hoeven ze niet in hun eigen taal om te zetten. Woorden gesproken door de groten zijn eeuwenlang bewaard om gebruikt te worden voor meditatie.
Er is een nog wetenschapperlijker en groter mysterie van het woord. Het is niet alleen wat het woord betekent, het is niet alleen degene die het woord heeft uitgesproken, maar het woord alleen al heeft op zichzelf ook een dynamische macht. De mystici, de heilige mannen en de zoekers uit alle tijden, het mysterie van het heilige woord kennend, hebben het altijd beoefend. Het gehele meditatieve leven van de Soefis wordt gebouwd op het mysterie van het woord. Want het woord ´Soefi´ is, volgens de uitleg van de ingewijden, verbonden met ´Sophia´, wat wijsheid betekent; maar niet wijsheid in de uiterlijke betekenis van het woord, omdat wereldse slimheid nooit wijsheid kan zijn. Het intellect, dat de mens zeer vaak verwart met wijsheid, is slechts een illusie van wijsheid. Wijsheid is datgene wat van binnenuit wordt geleerd en intellect is datgene wat van buitenaf wordt verworven.
Wijsheid is een vorm waarin de zielen die tot verwerkelijking zijn gekomen hebben geprobeerd het woord dat ze in het leven hebben gevonden waar te nemen en voor zichzelf te interpreteren. Wijsheid is de interpretatie van het leven, verricht door iemand wiens gezichtspunt anders is geworden door in het zonlicht naar het leven te kijken. Je arriveert bij dit gezichtspunt niet door studie alleen, maar door je te associëren met degenen die dat specifieke gezichtspunt hebben. Bovendien kom je door diep in het leven te duiken bij de realisatie van de waarheid en om diep in het leven te duiken is er een manier of proces. Het is mogelijk om ofwel met enige moeite ofwel met gemak een plaats te vinden die je in een stad zoekt; je kunt er in verschillende richtingen naar zoeken en het uiteindelijk vinden; maar door iemand te vragen die weet vind je die sneller.
De bron van wijsheid is boven, de bron van intellect is beneden; en derhalve is het niet dezelfde methode of hetzelfde proces die je aanneemt om wijsheid te verwerven als die je aanneemt om intellect te verwerven. Kortom, ofschoon de verwerving van die wijsheid op verschillende manieren door verschillende mensen wordt bereikt, ligt toch het grote mysterie van het verwerven van goddelijke wijsheid in het mysterie van het woord.
