In al de verschillende talen die er tegenwoordig in de wereld worden gesproken kun je een centrale taal als de moedertaal traceren. Het is ongetwijfeld zeer moeilijk om de precieze relatie tussen talen te vestigen, toch laat de relatie tussen de ene en de andere taal zien dat het menselijke ras aan het begin een gezamenlijke taal had. Sommige linguïsten hebben beweerd dat dat het Sanskriet is geweest; anderen zeggen dat er voor het Sanskriet een andere taal is geweest.
Geschiedkundigen hebben verschillende meningen, maar metafysici leren ons dat er in het begin slechts een taal van het menselijke ras is geweest en dat daaraan alle andere talen zijn ontleend. Een historicus is geen historicus als hij niet een naam geeft aan een taal die verondersteld wordt de eerste taal te zijn geweest; maar voor een metafysicus maakt dat niet uit. Hij alleen begrijpt en weet zeker dat er slechts een taal is geweest. Het maakt hem niet uit of hij de naam van die taal weet.
De eerste taal was natuurlijker dan de talen die we tegenwoordig kennen en die gecompliceerder zijn. Neem bijvoorbeeld de taal van de vogels en de dieren. Deze talen zijn niet grammaticaal; het zijn natuurlijke expressies van hun ware sentimenten, van hun ware behoeften. En door deze natuurlijke expressie begrijpen andere soorten dieren de waarschuwing die ze geven om zichzelf te beschermen, de plaats te verlaten waar ze zich bevinden; de waarschuwing van dood of gevaar of van een verandering van klimaat, van storm of regen die er aan komt. Ze hebben een bepaalde manier om de affectie, de passie, de toorn, boosheid uit te drukken die ze op dat moment voelen; en toch is het geen mechanische taal, het is een natuurlijke expressie, een natuurlijke taal.
De primitieve taal van de mensheid was ook een taal van het voelen, van natuurlijke expressie, net als de primitieve getallen. Als we duizenden jaren terug in de tijd gaan dan vinden we dat de naam van elk object geschreven werd als een soort plaatje dat dat object suggereerde. En nu dat duizenden jaren voorbij zijn gegaan zijn deze symbolen en vormen veranderd en zijn de woorden van de primitieve taal veranderd; toch kan degene die in het leven kan kijken tenminste enkele vormen, geluiden en woorden die voortkomen uit het oorspronkelijke menselijke ras terugvoeren. Het effect van de oorspronkelijke taal van de mensheid was dat elk woord en geluid dat werd uitgedrukt niet alleen een betekenis overbracht naar de mind van degene die het zei, maar ook een sensatie van een bepaalde gevoel of sentiment overbracht aan degene die het hoorde. En toen de mensen uit de oudheid deze wetenschap cultiveerden begonnen ze te begrijpen dat geluid in de vorm van de stem het voornaamste principe is in het leven van de mens.
De stem van iemand laat zien of hij hard of teder is, bereidwillig of zwak van wil; elke karakteristiek van de mens kan herkend worden door zijn stem. De trap van evolutie, zijn talent en zijn gezondheid van dat moment kunnen verwezenlijkt worden door zijn stem. Dit laat zien dat het woord veel meer dan een gezicht, gelaatsuitdrukking of beweging een gevoel of een gesteldheid, het ware wezen van de mens, kan uitdrukken. Het centrale punt van zijn leven moet gezocht worden in zijn adem, want de stem is slechts een uitdrukking van de adem. En wanneer deze stem naar buiten toe wordt uitgedrukt, is dat in de vorm van een woord. Het heeft ook een naar binnen gerichte reactie, die op haar beurt een effect heeft op de mind van iemand, op zijn lichaam, op zijn ziel.
Er zijn bepaalde delen van het menselijke lichaam die gezien kunnen worden als de vertegenwoordigers van de intuïtieve zintuigen; en wanneer door middel van de stem, door middel van het woord, door de adem deze gedeelten in werking worden gezet en worden gewekt dan begint de mens een voller leven te ervaren. Als die persoon een kunstschilder, een musicus, een schrijver of een wetenschappelijk genie is, wat hij ook maar is, dan kan hij door het cultiveren van alle natuurlijke vermogens die zich in hem bevinden zijn kunstvorm of zijn wetenschap voller uitdrukken.
Met dit geheim in gedachten ontwikkelden de Ouden de wetenschap van Yoga. Door het herhalen van bepaalde klinkers en bepaalde woorden en door een bepaalde manier van ademhalen, raakten zij binnen in zichzelf die centra aan die verbonden zijn met de intuïtieve vermogens. Dit was niet alleen in het verleden zo. De school van de Soefis, wier oorsprong de klassieke school van Egypte was waar Abraham werd ingewijd, bestaat nog steeds; en daar worden woorden nog steeds gebruikt die hun klassieke macht vasthouden. Tegelijkertijd hebben deze scholen dit heilig idee niet als iets gewoons behandeld; zij hebben het niet verspreid onder mensen die het zouden misbruiken; want als je een scherp zwaard in de handen van een kind geeft dan zullen de gevolgen fataal zijn. Als iemand die nog niet boven hebzucht, trots en bedrog is uitgestegen alle macht die er is wordt gegeven, hoe zal hij er dan gebruik van maken? Wat zal hij er mee doen? Derhalve werd de mensen in de scholen eerst morele ontwikkeling en de houding geleerd die ze jegens hun naasten zouden moeten hebben; want zij geloofden, en zij geloven nog steeds, dat elke macht die ooit wordt verworven slechts voor één doeleinde gebruikt mag worden en dat is dichter naar God te trekken. Als die niet voor dat doeleinde wordt gebruikt, maar voor zelfzuchtige doelen, dan kan iemand maar beter zonder macht blijven! Om deze reden worden in de klassieke scholen, die een lange traditie achter zich hebben en die bedoeld zijn om de mensheid dichter naar God te trekken, initiaties gegeven.
Wat betekent initiatie? Initiatie betekent vertrouwen van de kant van de leraar en geloof van de kant van de leerling. Initiatie wordt niet gegeven aan degene die nieuwsgierig is en die de leraar komt examineren of die komt om uit te vinden of er zich in een bepaalde methode, in een bepaalde innerlijke godsbeleving, wel of niet waarheid bevindt. Als zo iemand per ongeluk initiatie zou ontvangen dan zou hij door alles heen gaan en zonder iets te vinden door dezelfde deur vertrekken als waardoor hij binnen is gekomen. Want dit huis vol schatten is een magisch huis; een huis waarin elke schat te vinden is en een dief die toch niet kan vinden. Hij zal door het huis heen gaan, hij zal er helemaal omheen lopen, maar hij zal niets zien en hij zal met lege handen naar buiten gaan. Want waarheid is er alleen voor degene die oprecht is. Degene die hongerig is moet voedsel gegeven worden; degene die dorstig is moet water gegeven worden. Degene die niet hongerig is zal het voedsel geen goed doen; en water zal de behoefte niet bevredigen van degene die niet dorstig is.
Als iemand van deze dingen iets af wil weten teneinde magnetische macht te ontwikkelen, zijn ambitie te vervullen, macht of invloed te winnen, of meer te winnen dan hij in zijn dagelijkse leven kan krijgen dan is het nutteloos. Want het woord en vooral het heilige woord is de sleutel; en in de Bijbel wordt gezegd dat het woord er eerst was, dus is de laatste sleutel ook het woord. Het was het woord dat het begin van de schepping was en het is het woord dat het mysterie van de schepping opent. De verschillende centra van intuïtie, van inspiratie, van evolutie, worden door het heilige woord aangeraakt.
Wetenschappers hebben ontdekt hoe radioboodschappen door de ruimte heen kunnen reiken zonder een intermediair middel, maar op een dag zullen ze de waarheid ontdekken die al duizenden jaren bekend is aan de mystici: dat de mens zelf het instrument is, de ontvanger en de zender van die radio die zich boven alle soorten radio´s bevindt. Radio kan ons veel van de mogelijkheden uitleggen die op een andere manier moeilijk te begrijpen zijn; het verklaart ons dat geen enkel woord dat ooit is uitgesproken verloren gaat. Het is er en het kan gevangen worden. Dit onderstreept wat hiervoor wordt gezegd: dat het heilige woord zo´n macht heeft dat niets, of dat nu afstand, ruimte, lucht of zee is, kan voorkomen dat het de harten die het kunnen vangen binnengaat en beroert. Echter, het verschil is dat de radio wordt gebruikt door degenen die onder elkaar van het ene land naar het andere communiceren; maar het mysterie van het woord is bekend aan degenen voor wie communicatie tussen de verschillende delen van de wereld niets voorstelt; hun doel is de communicatie tussen deze wereld en de andere wereld. Maar ofschoon het woord er eerst was, was er aan het begin niet een specifiek woord; er was slechts één leven en één bestaan. Wanneer we over deze en gene wereld spreken, is dan voor ons gemak. Het is onze speculatie; het is onze manier om tussen de verschillende dimensies te onderscheiden. Maar wat is een dimensie in werkelijkheid? Een dimensie is een conceptie en als er al iets is dan is dat een vorm van bestaan.
Met tijd is het net zo. In werkelijkheid is er niet zoiets als tijd; wij hebben ons er een bepaalde conceptie van gemaakt. Er is alleen bestaan; er is een externe continuïteit van het leven. Op dezelfde manier is hetgeen we deze en gene wereld noemen in werkelijkheid slechts onze conceptie van alles wat de uiterlijke wereld verbergt voor onze materiële fysieke ogen waarmee we gewend zijn naar het leven te kijken. Er is echter maar één bestaan, één leven, eeuwig, eeuwigdurend. Kortom, woorden kunnen door de radio van de ene naar de andere plaats worden overgebracht; dit bewijst ons dat als er slechts één bestaan is, één leven, dat er dan in deze of in gene wereld, hier of in het hiernamaals, voor ons communicatie mogelijk is; maar slechts op een manier mogelijk: doordat de mens zich afstemt, zichzelf als het ware als een klok opwindt voor die conditie waarin hij ten volle leeft.
Daar de wereld zoveel onechtheid bevat wordt elk goed iets geïnitieerd en elk geschrift weerlegd. Daar er een zo´n groot verlangen in de minds van mensen is om iets over de werkelijkheid te weten lijkt het erop dat veel instituties, sociëteiten en groepen over zaken proberen te spreken die ze zelf niet begrijpen. We zouden nu honderden groepen kunnen tellen die aan het proberen zijn geloof in God te brengen door het onderrichten van wat zij communicatie met spirits noemen. Maar door dit te doen verpesten ze die heilige wetenschap dat zeer grote fenomeen dat je alleen maar waarlijk kunt verwezenlijken door het Koninkrijk van God te bereiken.
