1. De religie van het hart

Als iemand je vraagt: ‘Wat is soefisme? Welke religie is het?’, kun je antwoorden: ‘Soefisme is de religie van het hart, de religie waarin één ding het belangrijkste is en dat is het zoeken van God in het hart van de mensheid’.

Er zijn drie manieren om God in het menselijke hart te zoeken. De eerste manier is het goddelijke in iedere persoon te herkennen en om met iedereen met wie je in contact komt zorgvuldig te zijn in je denken, spreken en handeling. De menselijke persoonlijkheid is zeer delicaat. Hoe levendiger het hart is, hoe gevoeliger het is; maar dat wat gevoeligheid veroorzaakt is het liefdeselement in het hart en liefde is God.

De persoon van wie het hart niet gevoelig is, is zonder gevoel, zijn hart is niet levendig, het is dood; in dat geval ligt de goddelijke geest in zijn hart begraven. Iemand die altijd bezig is met zijn eigen gevoelens is zo in zichzelf geabsorbeerd dat hij geen tijd heeft om aan een ander te denken. Al zijn aandacht gaat naar zijn eigen gevoelens, hij heeft medelijden met zichzelf, hij maakt zich zorgen over zijn eigen pijn en staat er nooit voor open om met anderen te sympathiseren. Degene die het gevoel van iemand anders, met wie hij in contact komt, opmerkt, beoefent het eerste essentiële principe van soefisme. De tweede manier om deze religie te beoefenen is om aan het gevoel te denken van iemand die zich op dat moment niet voor ons bevindt. Je wordt je gewaar van iemand die aanwezig is, maar vaak verwaarloos je het om je gewaar te zijn van iemand die zich niet in je blikveld bevindt. Je spreekt goed over iemand die zich in jouw nabijheid bevindt, maar als je goed spreekt over iemand wanneer die afwezig is, is dat grootser.

Je hebt sympathie voor de zorgen van iemand die zich op dat moment voor je bevindt, maar het is grootser om met iemand te sympathiseren die zich ver weg bevindt. En de derde manier om het soefi-principe te verwerkelijken is om in je gevoel het gevoel van God te herkennen; om elke impuls die in je hart opwelt als een richtlijn van God te verwerkelijken; je te realiseren dat liefde een goddelijke vonk in je hart is en die vonk aan te wakkeren totdat de vlam kan opflakkeren om het pad in je leven te verlichten.

Het symbool van de soefi-orde, dat een hart met vleugels is, is symbolisch voor het ideaal ervan. Het hart is zowel aards als hemels. Het hart is op aarde een container van de goddelijke geest, en wanneer het de goddelijke geest bevat zweeft het hemelwaarts; het beeld van de vleugels is opstijgen. De wassende maan in het hart staat symbool voor ontvankelijkheid omdat de wassende maan toeneemt door in haar voortgang steeds ontvankelijker te worden voor de zon. Het licht dat je in de wassende maan ziet, is het licht van de zon; naarmate de wassende maan meer licht krijgt door haar toenemende ontvankelijkheid wordt ze meer vervuld met het licht van de zon. De ster in het hart van de wassende maan vertegenwoordigt de goddelijke vonk die als liefde in het hart wordt gereflecteerd en ze helpt de wassende maan in de richting van haar volheid.

De soefi-boodschap is de boodschap van vandaag de dag. Ze brengt geen theorieën of doctrines met zich mee om die toe te voegen aan de al bestaande theorieën of doctrines, die de menselijke mind voor een raadsel zetten. Wat de wereld tegenwoordig nodig heeft, is de boodschap van liefde, harmonie en schoonheid, en als die afwezig is, is dat de enige tragedie van het leven. De soefi-boodschap reikt geen nieuwe wet aan; ze wekt in de mensheid de geest van broeder- en zusterschap, gepaard gaand met ieders tolerantie voor de religie van de ander, met vergevingsgezindheid voor de fout van de ander; ze onderricht zorgzaamheid en consideratie, om zo harmonie in het leven te creëren en te bewaren; ze onderricht dienstbaarheid en bruikbaarheid, wat als enige het leven op wereld vruchtbaar maakt, waarin het genoegen van elke ziel ligt.


Dagelijkse reflecties over de volgende punten in de Religieuze Gatheka 1

Pir-o-Murshid Hazrat Inayat Khan zegt in deze lezing dat er drie manieren zijn om God in het menselijke hart te zoeken.

Punt 1: De eerste manier is het goddelijke in iedere persoon te herkennen en om met iedereen met wie je in contact komt zorgvuldig te zijn in je denken, spreken en handeling.
Contemplatie: Hoe kan ik deze ‘manieren om God in het menselijke hart te zoeken’ tot een levende expressie in mijn leven maken?

Punt 2: De tweede manier om deze religie te beoefenen is om aan het gevoel te denken van iemand die zich op dat moment niet voor ons bevindt. Je wordt je gewaar van iemand die aanwezig is, maar vaak verwaarloos je het om je gewaar te zijn van iemand die zich niet in je blikveld bevindt. Je spreekt goed over iemand die zich in jouw nabijheid bevindt, maar als je goed spreekt over iemand wanneer die afwezig is, is dat grootser.
Contemplatie: Wat zijn de manieren waarop ik nu in mijn leven deze leringen tot uiting breng?

Punt 3: En de derde manier om het soefi-principe te verwerkelijken is om in je gevoel het gevoel van God te herkennen; om elke impuls die in je hart opwelt als een richtlijn van God te verwerkelijken; om je te realiseren dat liefde een goddelijke vonk in je hart is en die vonk aanwakkeren totdat de vlam kan opflakkeren om het pad in je leven te verlichten.
Contemplatie: Wat zijn de manieren waarop ik in mijn leven deze leringen niet uit en welke maatregelen kan ik treffen om deze lering vollediger in mijn dagelijkse leven te beoefenen?